Aangekomen in Polen

Hallo iedereen,

Een uur vroeger dan voorzien was onze 'bestemming bereikt'.
In afwachting op vervoer naar ons hotel dronken we nog koffie en thee en pas nu, twee uur later zijn we min of meer volledig geïnstalleerd in de kamers.

Vanaf nu zal je elke dag minstens twee keer een blogbericht van ons zien verschijnen!
Mits ik (Naomi) niet wil dat de blogberichten enkel uit mijn standpunt geschreven zijn heb ik zonet gevraagd aan iedereen om een paar kernwoorden op te schrijven die er zeker in voor moeten komen.

Ik dacht, zo zal het beter gaan.. Maar nu schrijven ze natuurlijk van die vreemde woorden op waar ik de uitleg niet over weet, of beter niet weet hoe ik het moet verwoorden :-)

We zien wel...

De lange lange lange busrit duurde dus een goede 17 uur. Lang genoeg om veel uit te spoken. We hebben nu al een verzameling van 100 verhalen. De ene hield zich bezig met de joepie voor te lezen. Sommigen luisterden, anderen vonden het maar stomme joepieboekjes die zeker en vast niet meer terug mogen keren naar huis. Nog een busrit vol lezersbrieven uit de Joepie zou men niet meer overleven.
Er waren er ook een paar die veel hebben geslapen, wat niet moeilijk was met zo een zacht kussentje. 
Hoe ze hebben kunnen slapen met al dat lawaai, het is me een raadsel. Want tot drie keer toe kregen we een opmerking van de buschauffage (het vrouwelijk voor buschauffeur): "keep it quiet" vroeg ze enkele keren. Oeps :-)

Er werd ook heel wat afgelachen.. Onder andere met de lezersbrieven uit de Joepie. Wat mensen allemaal wel niet met een courgette uitsteken... En ook met een anoniempje, die om de één of andere reden met haar wc papier het toilet verliet in plaats van het door te spoelen.

Eenmaal we de steden van Polen bereikten (want honderden kilometers zagen we enkel bomen, grasvlakten en blijkbaar 8 herten...) keek men naar buiten. Vooral de nieuwtjes, die vorig jaar er niet bij waren, gaven hun ogen de kost. Een triestig landschap, veel appartementsblokken in pastelkleuren (genoeg om heel België in te steken volgens Justine), weinig gekleurde auto's én... het regent niet! 
Toen we uitstapten bleek het zelfs totaal niet koud te zijn!

Nu zit iedereen even te rusten, te douchen, eten, blog te schrijven enz. ... op zijn kamer in het hotel, die er als een ziekenhuis uitziet. Want straks om 17u worden we beneden verwacht om te eten en daarna gaan we naar Lodz-city!

Tot vanavond misschien, en anders tot morgen!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten