Het huwelijksaanzoek



Stefanie

Op 6 mei 2012 werd voor de laatste keer ‘Atlantis’ + ‘Flatline’ gespeeld. Er vonden twee vertoningen plaats. Een in de voormiddag en een in de namiddag. Waar bij de eerste vertoning vanalles misliep, viel alles in de namiddag mooi in zijn plooi. Een overvolle zaal, ‘den techniek’ lukte beter en de spelers deden het super! Het publiek genoot en de regisseurs zagen dat het goed was.

Toch was ik al een beetje emotioneel van de tegenslagen in de voormiddag. Toen na ‘Atlantis’ Miguel werd verrast met een leuke verjaardagstaart, moest ik opnieuw een traantje wegpinken. Zijn vriendjes, waarvan hij niet wist dat ze zouden komen, waren talrijk aanwezig om met hem een verjaardagsfeestje te houden. Hiep hiep hoera!

Na ‘Flatline’ kwam mijn persoonlijk hoogtepunt: ik werd ten huwelijk gevraagd door Dimitri. Het was een prachtig aanzoek… met de sympathieke medewerking van zoveel mensen dat het zelfs een beetje eng wordt. Mijn Dimi kan zeker en vast een geheim bewaren!

We hadden het al meer dan eens over trouwen gehad, maar ik had niet verwacht dat de vraag gauw zou komen. Ik dacht eerder dat we gewoon wel eens zouden trouwen, zonder aanzoek of verloving. Verkeerd gedacht. Hij heeft ervoor gezorgd dat het een moment was om nooit te vergeten. Ik heb traantjes gelaten – op het podium waar de volle zaal ze kon zien – maar ze waren van puur geluk!



  
Dimitri

Zondag 6 mei was het eindelijk zo ver. Na drie maanden voorbereiding en het moeilijke zwijgen tegen vrienden en familie, kon ik eindelijk Stefanie ten huwelijk vragen.

13u: Johan was er al om alles te filmen. Stefanie dacht dat het enkel voor de voorstelling was, maar ik wilde natuurlijk ook het aanzoek vereeuwigen op film.
Ook de dansers (van de Move in Aalst) kwamen toe. Ik ging hen snel goedendag zeggen, maar tot na het aanzoek mocht Stefanie eigenlijk niet weten dat ik deze mensen ken.

13u30: Ik plaatste te papieren ‘Vrijhouden a.u.b.’ (die Stefanie trouwens zelf geschreven had) op strategische plaatsen zodat de dansers en Sibemol plaats hadden om te zitten. Opnieuw moest ik een smoesje bedenken waarom er op verschillende plaatsen maar 1 stoel moest worden vrijgehouden. Stefanie vond dat wat vreemd, maar geloofde me toen ik zei dat er nu eenmaal elk jaar verschillende mensen waren die graag een stoel hadden op het einde van een rij aan de middengang.

13u50: Liggen de bloemen klaar? Hebben de vrienden die beloofd hebben een fototoestel of camera mee te nemen dit ook gedaan (ook al begrepen ze eerst niet waarom dit zo belangrijk was voor mij)? Ik ga nog snel naar de kelder om de verlovingsring, zodat ik deze al bij me heb wanneer Stefanie en ik na de voorstelling even op het podium komen om het publiek te bedanken.

14u: De voorstelling begint. Straks is het zover…
Er zitten veel mensen in het complot, maar ook heel veel mensen niet. De spanning bouwt op…

En dan… het moment is daar… Stefanie stuurt me om de cadeau voor Martine en Danny, maar ik heb andere plannen…
Tromgeroffel, zang en dans (en ja, ook ik heb meegedanst)… Een volle zaal (ik ben erg blij dat de zaal net die dag volledig uitverkocht was)… En Stefanie zegt ‘ja’!

Wil het aanzoek zelf nog eens bekijken, dan kan je klikken op deze link:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten