jullie waren fantastisch

Het is voorbij.. Nu al, veel te snel.
Maar we hebben ons ongelooflijk geamusseerd!
We hebben Polen eens getoond hoe wij Belgen zijn!
Of beter hoe thor-t-ater is. Heel erg zottekes :)

Naar deze reis keken we al maanden uit.
Elk van ons had verwachtingen, had een beeld voor ogen.
Ik ben er zeker van dat dit onze verwachtingen volledig heeft overtroffen.

We hadden alles wat we moesten hebben, en zelfs nog veel meer.

Dit is een uitzonderlijke ervaring die we nooit gaan vergeten.

Nu is het afkicken..
Na 5 dagen met 15 op elkaar geperst samen te leven zit iedereen nu thuis (of ergens anders) maar wellicht met minder volk. Of toch zeker en vast rustiger.
Want iedereen is moe.

Dat deze reis zo goed werd is dankzij een heel aantal mensen.
Natuurlijk de thor-t-aterleden hebben ervoor gezorgd dat met hun enthousiasme, aanstekelijke lach en steeds dalende niveau deze reis super werd.
Bart met zijn zotte vertalingen, zijn blijvende gedrevenheid om elk uur van de dag zijn gitaar boven te halen om liedjes te zingen. Jaren gaan we nog kunnen genieten van deze reis dankzij de herinnering die op Barts camera staan.
Zonder Natalie hadden we wellicht een aantal keer serieus met de handen in het haar gezeten om er toch maar voor te zorgen dat de Polen ons goed begrepen. Want er was toch een klein taalprobleempje.
Dimitri en Stefanie hebben, wanneer wij geen toegang hadden tot internet, leuke blogberichtjes geschreven om jullie op de hoogte te kunnen houden!
Danny en Martine, omdat ze nu eenmaal de oprichters zijn van thor-t-ater. Zonder hen, geen thor-t-ater, zonder thor-t-ater, geen reis.
De oma van Julie. Dit krijgt ze wellicht nooit te lezen. En indien wel verstaat ze het toch niet. Maar hé mensen, jullie moesten eens weten hoe lief die vrouw wel niet is voor ons. Cadeautjes, eten, een rondleiding. We kregen het allemaal.
Eigenlijk de hele organisatie in Polen die achter dit project stond. Voor hun gastvrijheid, hartelijkheid, cadeaus... alles!
En niet te vergeten, de Litouwers. Want zeg nu zelf, we hebben ons  vaak ziekgelachen met hen.

Wellicht ben ik nog mensen vergeten te vermelden.
Ook ben ik nog verschillende dingen vergeten te zeggen, ik weet niet wat maar sowieso vanalles.
Want het is niet mogelijk alles wat wij hebben meegemaakt samen te vatten in enkele blogberichtjes.
De anekdotes zullen nog lang meegaan.

JULLIE WAREN FANTASTISCH

De terugreis

Hey

Sinds 13u30 zijn onze Polenreizigers huiswaarts vertrokken.
Ze delen de bus opnieuw met een aantal Polen, maar - uitgeput als ze zijn -
zullen die Polen hen amper opmerken.
Op het moment van hun vertrek sneeuwde het bovendien en had iedereen het erg koud...
Ocharme, we zullen hen wel warm ontvangen wanneer ze terug in België aankomen. ;-)
Om 19u30 hielden ze een korte stop in Waaq (Polen), vlak aan de grens met Duitsland.
Vermoedelijk komen ze morgenvroeg rond 8u30 aan in Station Gent-Dampoort, maar dat is uiteraard niet zeker.
We kunnen wel met zekerheid zeggen dat ze een onvergetelijke reis achter de rug hebben met vele onvergetelijke ervaringen...

Groetjes

Dimitri en Stefanie

Dag 3: De verbroedering

Het is zover. Na veel roddelen, scheve blikken en elkaar negeren zijn de Belgen en de Litouwers eindelijk verbroederd. En hoe... De nacht van woensdag op donderdag kreeg kamer 106 bezoek van enkele sympathieke Litouwers. Wat leed tot een serieus slaaptekort voor enkele thor-t-aterleden.Veel meer wil ik daar op deze manier niet over kwijt ;)

Toch moesten we er om 8u weer uit..
Eerst werden we door de Poolse oma van Julie, hartelijk ontvangen op haar bureau met een grote hoeveelheid aan eten. En daarna toonde ze ons de grootste winkelstraat van Europa en gingen we naar 'manufactura'. Een gigantisch shoppingcenter.

Daar kochten we souveniertjes van het geld die we kregen van de organisatie.

's avonds was het tijd om naar het Poolse en Litouwse optreden te gaan kijken.
De anders zo sociale Litouwers waren ineens een stuk stiller. Oververmoeid?

Maar het kwam terug allemaal in orde.
Want terwijl ik dit schrijf zitten de Litouwers en de Belgen beneden in onze eetzaal gezellig samen liedjes te zingen (waarvan die Litouwers, god weet van welke planeet die komen, niets van kennen). En tussendoor worden ook nog eens hilarische gesprekken gevormd. Allemaal het gevolg van ons fantastisch gebrek aan taal. Toch dat van die Litouwers.

Voor ik afsluit en me weer in de groep meng.
Vandaag zijn we ook gefilmd geweest voor de regionale tv. Bart en drie van ons leden (Arnout, Julie en Camille) werden uitgebreid geïnterviewd. Normaal gezien wordt de uitzending ons doorgestuurd, samen met de krantenartikels en alle andere persaandacht...


Ons optreden is ook gefilmd geweest en dat kan je nu al bekijken op youtube
scène 1: http://www.youtube.com/user/joseczuj#p/a/u/2/YgzwQANfAqI
scène 2: http://www.youtube.com/user/joseczuj#p/a/u/1/--7yheAGyb0
scène 3: http://www.youtube.com/user/joseczuj#p/a/u/0/tEXj1V-6H60

Groetjes Naomi en de rest van de bende!

Dag 2: dagplanning

Hallo iedereen,

Ook onze tweede dag in Polen nadert stilaan zijn einde..
Het was een drukke, vermoeiende maar zeer leuke dag.

Ons plannnig zag er als volgt uit
Rond 9u ontbijt. Opvallend, de Belgen en de Litouwers zaten mooi in twee groepjes aan tafel. Neen, het ijs is nog niet gebroken. Iets voor tien vertrokken we allemaal samen naar de raad van bestuur van de organisatie om hartelijk ontvangen te worden. Heel hartelijk.

Daarna was het werkdag voor ons, terwijl de Litouwers mochten gaan shoppen in 'manufactura', konden wij repeteren. Samen met de vrouw die de vertaling op een worddocumentje had staan om zo te projecteren.

Om halftwee mochten we in een restaurantje gaan eten. We kregen maar een halfuurtje, veel te kort bleek. Want die 'heel sociale' Litouwers stonden al licht geërgerd aan de deur te wachten tot zij mochten binnenkomen om iets te eten. Zware kost amai. Het eten was lekker, maar bij sommige mensen lag het een beetje op hun maag. Dat lag niet aan het eten, wees gerust. Eerder aan hun avontuurtje op de speeltuin.

Daarna konden we nog een keertje repeteren. De allerlaatste keer.  En dan was het zover. Ons eerste en ons laatste optreden in Lodz.
En we hebben er het goed vanaf gebracht!

Nu gaan we nog eventjes uitrusten om er morgen weer helemaal tegenaan te gaan!

Tot morgen!

Dag 2

Hey

Deze morgen kregen we telefoon van Naomi en Martine.
Vandaag zullen ze niet op internet geraken en laten de blog opnieuw een dagje aan ons over.

Ze hebben een erg mooi uitzicht, te vergelijken met de appartementen aan de Watersportbaan.
Ze worden er warm ontvangen en zelfs wat verwend. :-)

Blijkbaar worden de toneelvoorstellingen gegeven voor kansarme kinderen en volwassenen. Bovendien bestaat bijna de hele organisatie uit vrijwilligers. Ondanks het beperkte budget van de organisatie krijgt elk Thor-lid 25 euro cadeau om souvenirs te kopen. Wij vinden dit al veel, maar het lijkt nog veel meer wanneer je weet dat de bestuursleden er amper 150 euro per maand verdienen. Dit zorgde zeker voor een wow-effect bij onze spelers.

Over een wow-effect gesproken. Binnen minder dan een uurtje (om 18u) is de tijd aangebroken voor 'Tsunami'. Onze Thor-spelers bijten de spits af en zullen de Polen eens tonen hoe het moet! ;-)

Om 19u30 volgt een Belgische degustatie. Iedereen mag eens proeven van onze specialiteit: vol au vent.

Om 20u volgt dan een volgend optreden, gebracht door een Pools theatergezelschap.

Eén ding is zeker: Ze zullen vanavond goed slapen! :-)

Go Thor!!!

Stefanie & Dimitri

Dag 1

Hallo,

De eerste dag is bijna om, we kruipen bijna in ons bedje.
We zijn hier nog niet lang, toch  hebben we al het een en het ander gedaan hoor :)

  
Het begon natuurlijk allemaal met ons een beetje op te frissen. Ik denk dat die moeten gedacht hebben dat die Belgen allemaal stinken...

Eenmaal volledig uitgepakt konden we het niet laten de Polen ook te tonen dat wij Belgen niet alleen goed kunnen stinken na zo een busrit van 18u maar ook dat we fantatisch goed vals kunnen zingen.

En omdat het buiten nogal koud was, en binnen in de kamers nogal krap. Kozen we voor de meest geschikte locatie, namenlijk gezellig samen in de gang. Ja, we zijn daar al goed opgevallen.
Ondertussen zijn ook de Litouwers toegekomen, maar die hebben het nog niet aangedurfd zich bij ons te zetten. Integendeel, ze beweren zelfs zo moe te zijn dat ze vroeger dan ons hebben gegeten om uiteindelijk onmiddellijk in hun bed te kruipen.

En nu we het toch over eten hebben.
We mochten ook proeven van het heerlijke Poolse avondmaal.
Namenlijk, soep. Alleen soep, nee er kwam geen hoofdgerecht. Wel brood. De meningen over de soep waren verdeeld maar heel beleefd zoals we toch zijn zeiden we wel "Tzienkoeien" wat zoveel betekent als "danku".

Morgen mogen wij als eerste optreden, en daar voorafgaand komt slechts 1 repetitie. Niet dat we ons heel erg zorgen maken dat we het niet kunnen, maar een extra repetitietje kon zeker geen kwaad. Dus jawel, om halfnegen 's avonds, doodmoe van de reis, hebben we de refter nog omgebouwd tot repetitieruimte en zijn we vollen bak beginnen repeteren.
De repetitie liep, hoe zouden we het omschrijven, lachwekkend.

Wij doen erg ons best om al onze ervaringen die we hier op doen met jullie mee te delen, via de blog, via facebook, via Dimitri en Stefanie. Maar hoe goed we ook ons best doen. Het valt niet te beschrijven.

Zo, ik ga nog eventjes beneden gaan kijken waar de rest uithangt. En dan gaan we allemaal rustig slapen. Slaapwel iedereen! Tot morgen!

De busrit

Hallo,

Na 18u op een bus te zitten zijn we eindelijk aangekomen in ons hotel...
De meeste zijn er niet in geslaagd meer dan een paar uurtjes te slapen.
Integendeel, soms vroegen we ons af hoe de rest in de meest onconfortabele positie in dromenland belandde.

En als het dan toch uiteindelijk min of meer dreigde te lukken had de chauffeur er niet minder op gevonden om te stoppen en genadeloos alle lichten aan te steken. ''We zijn net aangekomen in Venlo, we nemen 10  minuten pauze, iedereen mag uitstappen' (maar dan wel in het Pools)
Het was een leuk zicht.
In het begin van de bus zaten de mensen mooi naast elkaar.
Helemaal achteraan zag je mensen op, naast, over, onder elkaar.
Een hoopje thor-t-ater dus.

De buschauffeur deed zijn moeite zelfs niet meer om er iets op te zeggen.

Eenmaal aangekomen werden we naar ons hotel gebracht.
Helemaal niet slecht zoals de omgeving er uitziet.

We laten tijdig iets weten want we zijn ook aan internetverbinding geraakt :)

veel groen en veel appartementen

"Veel groen en veel appartementen," althans dit is het eerste wat Silke bij zichzelf dacht toen ze in Polen aankwamen. Ja u leest het goed onze Polenreizigers zijn deze ochtend zonder problemen Polen binnen gereden.

Ondanks de comfortabele bus, was het er toch een beetje lastig om in slaap te vallen. Oorzaken hiervan waren waarschijnlijk voor een deel de zenuwen welke dit avontuur met zich meebrengt, maar ook het slechte weer dat ze hadden tijdens hun rit deze nacht. Gelukkig hebben ze goede chauffeurs die hun rijstijl aanpasten aan het weer zodat iedereen veilig op zijn bestemming geraakt. Aangekomen in Polen, mochten onze Polenreizigers in Slubice terug overstappen op een tweede bus. Deze bus brengt hen nu richting Lodz.


Groetjes
Stefanie & Dimitri

En ze zijn vertrokken...

Hey


Aangezien de Polenreizigers vertrokken zijn, nemen wij de blog een weekje
van hen over. :-)

Om 19u30 werd iedereen aan Station Gent-Dampoort verwacht. Gepakt en gezakt kwamen de spelers van de ouderengroep toe, vol enthousiasme! De ouders hadden het er wat moeilijker mee om hun kinderen zo even naar een ander land te laten vertrekken, maar ze zijn in goede handen! En zo'n ervaring kan je natuurlijk niet laten liggen...

Alhoewel iedereen klaar stond en popelde om te vertrekken, liet de bus naar Polen een uur op zich wachten. Positief is: hij kwam wel! Samen met enkele Polen kon de lange reis beginnen. In Brussel stapten er nog andere Polen op, kwestie van al een beetje te wennen. Misschien dat onze reizigers de Poolse taal al vlot beheersen wanneer ze in Polen aankomen. Vermoedelijk niet, maar wie weet... ze zitten tenslotte met 30 Polen op een bus...

We houden jullie zeker op de hoogte over het verdere verloop van hun reis!

Groetjes

Stefanie & Dimitri

Wachten op vertrek

Heeej

Normaal gezien was het vorig blogbericht het allerlaatste voor ons vertrek naar Polen.
Maar ik kan het niet laten..
De laatste uurtjes voor vertrek zijn toch verloren uren.
Heel de dag werd er van hier naar daar gelopen om alles tijdig klaar te krijgen en uiteindelijk, zoals altijd, zijn we te vroeg klaar. Dus moeten we wachten...

In die minuten en uren dat je wacht, denk je..
Over vanalles en nog wat maar vooral over Polen.
En dan voornamelijk over alles wat fout kan lopen.
De bus staat er niet, we komen veel te laat aan, we zijn een deel van het decor vergeten, we worden ziek van het Pools eten, we zijn onderkoeld...
Maar ouders, niet ongerust worden. Het komt allemaal goed!

En stel dat het niet goedkomt, dan lees je het wel op onze blog ;)

Neen, sowieso, gelijk wat er gebeurt. Met deze fantastische groep maken we er een feestje van!
Het wordt een avontuur, een ervaring om nooit te vergeten.

Byebye België.. Je ziet ons terug op de laatste dag van het jaar.
En als het foutloopt, tot 2012 :)

Naomi

Les 12

Hallokidooo

Het jaar zit er bijna op, de laatste les van 2011 is achter de rug.
Behalve voor de ouderengroep natuurlijk, die moeten nog een beetje oefenen voor Polen.
De allerkleinste zijn een heel klein beetje jaloers ..
Zo vroeg één van ons meisjes 'als die Poolse mevrouw ons nu had zien spelen, dan zaten wij nu in Polen hé"

Toch zagen ze de ernst een beetje in..
De mama's van onze leden van de ouderengroep zaten allemaal samen nog een beetje te overleggen over Polen terwijl ik met mijn allerkleinsten aan het stuk aan het oefenen was. En hun vroeg om heel rustig door de ruimte te lopen want de mama's waren aan het vergaderen.

En oo zo schattig liepen ze allemaal rustig achter elkaar de vrouwen voorbij.

Over Polen is nu alles stilaan duidelijk aan het worden.
Nu de examens voor iedereen gedaan zijn beginnen we af te tellen naar volgende week maandag.

Gisteren kregen we ook de affiche van het theaterfestival te zien.
Zie onderstaande link, die ons moet vertellen wanneer wij optreden en de andere groepen en ook wanneer we van welke keuken mogen proeven. Want we krijgen niet alleen Belgisch eten, maar ook Litouws en Pools natuurlijk.

http://www.teatrzwierciadlo.pl/aktualnosci.php

Natuurlijk zijn we niet weg tot de eerstvolgende les in 2012..
Want wij doen ons uiterste best jullie zo veel mogelijk op de hoogte te houden van hoe het met ons gaat in Polen. En als wij niet aan internet geraken, dan nemen Dimitri en Stefanie hier het roer even over.

Groetjes Naomi

Les 11: De middengroep

Hallo,

Enkele weken geleden had ik gezegd dat ik op het einde van het jaar de dansjes van de middengroep ook zou kennen. Deze week heb ik me voor het eerst gewaagd aan de pasjes. Besluit: Ik ga nog heeel veel moeten oefenen. Na een paar keer oefenen kwam Dimitri (lesgever middengroep) op het lumineus idee dat Naomi en ik het dansje eens alleen mochten tonen. Naomi muisde haar er vlug van onder met haar jongeren. Daar stond ik dan... Gelukkig was de middengroep zo gemotiveerd en lietern ze mij niet in de steek :)

De middengroep kreeg deze week eindelijk het script. Ik mag natuurlijk niet te veel verklappen over de inhoud van het script, maar na dat ze het stuk helemaal gelezen hadden, werd de vraag gesteld 'wat is dat een highscene'. Ouders, geen paniek. Het is toneel en dus niet echt.
Ik ben wel al benieuwd over hoe die highscene er zal uitzien...

Groetjes Silke

Les 11: De jongerengroep

Hallokido :)

Gisteren stak er met kop en schouders bovenuit van les met het hoogste grappigheidsgehalte qua gesprekken tussen de kinderen.

De zeskoppige jongerengroep (6-9 jaar) was slechts met 4 deze keer. Al een geluk, want nog twee tettergatten erbij en we hadden niet kunnen doorwerken.

Het is zalig om me even afwezig te houden en gewoon te luisteren naar de gesprekken die deze jonge kinderen voeren. Al kan ik me soms moeilijk een lach onderdrukken.
Het is een tijdje geleden dat ik nog zoveel heb gelachen op zo een korte tijd.
Zo hadden ze het op een bepaald moment over wat ze moesten aandoen op het toneel.
Resultaat, één van de meisjes wil rondlopen met enkel twee kokosnoten en een rokje.
Ja een onderbroek mocht er ook nog bij, maar dat was helemaal geen must voor de enige jongen in de groep. Hij was degene die het gistren het hardst te verduren kreeg.
Geen wonder als alle vrouwen samenspannen.
(speciaal voor deze jongen: volgende week houden we ons een beetje in hoor!)

Ik heb vandaag besloten om de gesprekken die ze voeren en die de moeite waard zijn in men geheugen te prenten en onmiddellijk bij thuiskomst neer te schrijven. Gewoon omdat ik deze zo graag wi meedelen met jullie
Groetjes Naomi

Les 10: De kinderen aan het woord

Hoi hoi

Hier ben ik weer. Maar niet voor lang want deze week ruim ik plaats om het woord eens te geven aan één van onze leden uit de middengroep.

Groetjes Naomi
_______________________________________________________________________

Dag beste lezers van onze blog,

Het was weer heel leuk op Thor-T-Ater.
De middegroep heeft veel gedanst en veel gelachen met Feebe haar moonwalk.

We hebben inprovisatie-oefeningen gedaan op het voorbeeld van een toneel en acteergroep van de Lama’s uit Nederland.

Ook is de sint langs geweest vorige nacht bij Thor-T-Ater want hij had lekker snoepgoed achtergelaten voor iedereen. Mmmmmmm

Tille (9) was jarig, we hebben gezongen voor haar en lekker snoepjes gegeten.

Het was terug een toffe les.

Groeten

Lien Batslé

_____________________________________________________________________

Vandaag, is sinterklaas geweest en heeft wat lekkers meegebracht.

Ook hebben wij verder geoefend op het dansje.

En wat toneel (natuurlijk J) gespeeld.
 Voor mij (en waarschijnlijk de rest ook) een super toffe dag.

Groetjes Jasper