Vandaag een bezoekje gebracht aan de vakantiekolonie waar Danusha en haar team zo'n 26 kinderen uit minder gegoede gezinnen een tweetal weken een leuke tijd bezorgt.
Eerst kregen we een rondleiding, daarna reden we naar de burgemeester van de gemeenschap (lees een groot dorp met een paar gehuchten) waar we koffie moesten drinken.In Gent kan ik me niet voorstellen dat we zo maar onaangekondigd bij onze burgemeester op te koffie mogen.
We bespraken de mogelijkheden om een uitwisselingsproject op te starten tussen Gent en zijn gemeente. Een uitwisselingsproject dat niet alleen voor jongeren zou bedoeld zijn, maar ook voor volwassenen.
 |
| Besprekingen met de burgemeester |
Danny en ik merkten al vlug dat dit iets te hoog gegrepen was voor Thor-t-ater en vroegen of hij niet beter zou onderhandelen met onze eigen burgemeester dan via ons.Na de verkiezingen van oktober zou hij dat dan doen, maar onze burgemeester is van harte welkom in december als wij met onze groep komen toneelspelen in Lodz.Een officiele uitnodiging volgt nog.Gelukkig hadden wij bij dit gesprek een tolk. Een leerkracht lager onderwijs die inderhaast was opgetrommeld omdat wij er waren.
Daarna terug naar het vakantiekamp, een korte wandeling langs een rivier, en dan een gezamenlijke maaltijd met de kinderen.
Soms voelden we ons echt bekeken, de kinderen namen ons nieuwsgierig op, kwamen af en toe langs onze tafel om iets op te halen een beetje verder, maar echt contact hadden we niet. Begrijplijk want ze spreken geen woord Engels.
Gelukkig was er een studente gevraagd die wat Engels kon en zij deed de nodige vertalingen.
Dit liep echter wat moeizamer dan 's morgens. Wat ik eruit begrepen heb is dat zij in haar opleiding voor leerkracht, Engels als vak krijgt, maar het te weinig kan oefenen om het goed te kunnen.
Met hopen goeie wil, af en toe gebaren en als we het niet wisten zelfs "nadoen" van de woorden kwamen we heel ver
Zo wou men ons vertellen dat er veel herten zaten in de bossen en met wat uitbeelden kwam ik op het woord BAMBI. Grote opluchting, we hadden het begrepen.
Ik kon dan weer het woord ooievaar niet vertalen in het Engels (er zitten massa's ooievaars in Polen) en maakte er "The bird that brings the baby" van, maar kom, ze hadden het ook begrepen.
Was ons middagmaal om 14 uur geserveerd, na een korte uitstap op het Poolse platteland, moesten we om 16 uur alweer iets eten. De kookoma's van het vakantiekamp hadden iets speciaals voor ons klaargemaakt, weigeren zou onbeleefd zijn.
Moet er nog gezegd dat we met een ganse auto vol eten terugvertrokken zijn naar Lodz? En dan te bedenken dat we hier maar met ons tweetjes zijn
Een intense vermoeiende maar o zo hoopvolle en mooie dag!We beslisten om volgend jaar terug te komen in de zomer en een week workshops te geven aan de kinderen in de vakantiekolonie.Dit voorstel kon op veel bijval rekenen. Misschien wil er nog wel iemand mee van Thor-t-Ater?
Groetjes uit Polen en Do Jutro (=tot morgen)Danny en Martine
