Hallo,
Eindelijk is het zover.. Weken naar uitgekeken, maanden aan gewerkt
Met een beetje stress vertrokken we deze ochtend om 9u, gepakt en gezakt naar de zaal.
Ramen verduisteren, stoelen plaatsen, decor voor de zoveelste keer opzetten...
Niet veel later waren de leden van de middengroep er al, om te repeteren, deze keer met micro's en belichting. Kortom alles erop en eraan
De repetitie verliep al bij al redelijk vlot en sneller dan verwacht was het 12u, tijd om te eten.
Veel tijd om rustig van onze sandwiches te genieten was er niet
Het enthousiasme van de kinderen was zodanig groot dat ze niet zagen waar de beamer stond.
2 seconden niet kijken wat die prutskes uitsteken en de beamer ligt op de grond.
Als je daarbij verteld dat die viel vanop 2m hoogte ongeveer moet ik er niet verder bij uitleggen dat de beamer kapot was.. Dat is zowat het laatste wat je wil een uur voor de voorstelling wanneer iedereen gestresst loopt.
Ja, we hebben afgezien. Traantjes vloeiden even en de kinderen werden ondergebracht in de cafetaria. Ze konden daar hun eten opeten tot wij een oplossing hadden gevonden en voldoende waren afgekoeld.
Gelukkig kregen we hulp van onze fantastische fotografe die in een mum van tijd een andere beamer had geregeld.
Door de heisa rond de beamer was er geen tijd meer voor de jongeren om te oefenen. Dat is een kleine ramp voor Silke die de techniek en de belichting regelt. Want dat wil zeggen dat ze puur op de aanwijzigingen van mij moest rekenen om de belichting te regelen. Geen tijd om te oefenen.
Ondertussen kwamen de mensen stilaan toe, maar toegang tot de zaal kregen ze voorlopig nog niet; Want het eerste probleem was nog maar net opgelost of het tweede dook al op. De spots wilden plots niet meer werken. Een toneelstuk geeft net dat ietsje extra met de juiste belichting dus het moest en zou werken.
Ondertussen kroop ik met de 6 leden van de jongerengroep op het podium om hen stilaan voor te bereiden dat er geen generale repetitie meer zou komen, dat de spots niet goed werkten maar dat ze vooral goed hun best moesten doen. Ze even kalmeren want voor 3 van hen was het de allereerste keer dat ze op een podium stonden en nog even overlopen op wat ze allemaal moeten letten. Ik was nog niet goed uitgesproken of plots gingen alle spots gedienstig aan. Een geschenk uit de hemel.
Met een spontaan applaus en een hartverwarmende groepsknuffel als gevolg.
Nu was de tijd rijp om de mensen te laten binnenkomen. Met foto's van de repetities van het voorbije jaar en van vandaag erbij (dankzij ons snelle manier van werken hehe) geprojecteerd op groot scherm konden de mensen rustig een plaatsje zoeken. 29 mensen waren er meer dan voorzien. Je hebt er altijd zo, die kaarten bestellen en hun naam vergeten in te vullen maar niet doorhebben dat ze iets fout hebben gedaan. Voor ons is dat geen bestelling maar natuurlijk komen die mensen toch.
Uiteindelijk waren het er ongeveer 100! Volgende week is dat zelfs nog een stukje meer.. Als er dan ook 29 mensen onverwacht toekomen hebben we een probleempje denk ik want dan zit de zaal vol.
Nu begon het pas echt..
"Atlantis" begint met een filmpje, en de reacties van het publiek zaten meteen goed. De voorstelling was prachtig, de jongerengroep heeft het goed gedaan. Lichtjes ontroerd met het mooie einde en hun goede prestatie moest ik nog een woordje gaan doen op het podium. Over het afgelopen jaar dat zo vlot ging, de stress van de voorbije dagen en de dag die nogal hectisch verliep. Ik vergat even wat ik nog wou zeggen maar gelukkig kan het publiek daar best om lachen en fluisterde Miguel me in dat ik het publiek nog mocht zeggen dat er cake te koop was in de pauze. We eindigden de voorstelling van Atlantis door het publiek speciaal voor Maud en Aukje een verjaardagsliedje te zingen!
In de pauze kwamen enthousiaste ouders ons feliciteren voor het toneelstuk.. een opluchting want het is de reacties van het publiek en het plezier van de kinderen waarvoor je het doet.
Alle stukjes cake waren op en het tweede deel kon beginnen: FLATLINE
Voor Stefanie en Dimitri, de lesgevers van de middengroep, is het hun eerste jaar bij thor-t-ater. Onmiddellijk werden ze blootgesteld aan de stress die het teweegbrengt. Maar ook zei mochten opgelucht ademhalen. Hun stuk werd goed onthaald en de kinderen speelden het fantastisch.
Met een licht probleempje op het einde van het stuk na waren er amper foutjes.
16.12, de voorstelling zit erop.. nog even tijd maken voor een groepsfoto, decor afbreken, stoelen aan de kant, public relations verzorgen (= even horen bij het publiek of het gesmaakt heeft), op 1001 vragen van kinderen antwoord geven en dan konden we eindelijk rustig ademhalen en tot rust komen met een goed glas wijn. Eens napraten maar vooral elkaar proficiat wensen. Het was goed!
Nee, zin om te koken hadden we niet meer.
Dus trokken de lesgevers samen op restaurant. Een afsluiter van een hectische dag vol emoties!
Ik wil nu al iedereen bedanken die dit heeft mee helpen realiseren!
BEDANKT
Groetjes Naomi
Stress
Hallo,
Volg hier de laatste daagjes voor de première
Woensdag
Het lijkt erop alsof alles perfect in orde zal komen tegen de première van zondag
Op het laatste nippertje hebben we een palmboom in elkaar geknutseld, de techniek werd volledig in orde gebracht, de spots werden op de juiste delen van het podium gericht en ze werken! Ook de vooruitzichten zien er goed uit. Vrijdag zullen Danny en Silke een bank en twee zetels van bij ons thuis naar de zaal brengen en zaterdag wordt het laatste deel van het decor opgehaald in Aartselaar! Ook de ticketverkoop blijft lopen, kortom we kunnen met een gerust hart uitkijken naar de première.
Op het laatste nippertje hebben we een palmboom in elkaar geknutseld, de techniek werd volledig in orde gebracht, de spots werden op de juiste delen van het podium gericht en ze werken! Ook de vooruitzichten zien er goed uit. Vrijdag zullen Danny en Silke een bank en twee zetels van bij ons thuis naar de zaal brengen en zaterdag wordt het laatste deel van het decor opgehaald in Aartselaar! Ook de ticketverkoop blijft lopen, kortom we kunnen met een gerust hart uitkijken naar de première.
Donderdag
Het had niet zo goed mogen gaan. Veronique, de mama van Miguel uit de jongerengroep liet ons weten dat kleine Miguel in het ziekenhuis werd opgenomen. 3 dagen voor de voorstelling inderdaad.
Een kleine ramp mits Miguel redelijk veel tekst heeft in 'atlantis' maar ook een kleine rol kreeg in 'flatline'!
Een kleine ramp mits Miguel redelijk veel tekst heeft in 'atlantis' maar ook een kleine rol kreeg in 'flatline'!
We mochten er niet vanuit gaan dat hij zondag zou aanwezig zijn op de première en moesten dus zo snel als tellen op zoek naar een plan B die we nog niet hadden.
.JPG)
Uiteindelijk kwamen we tot een compromis dat Miguels broer, Charles-Henri die een rol heeft in de middengroep, nu nog Miguels tekst uit het hoofd zou leren. En als het moet zaterdag en zondag zou oefenen met ons. Want een rol in een toneelstuk is niet zomaar enkele zinnetjes uit het hoofd leren. Neen, het is veel meer dan dat!
.JPG)
Uiteindelijk kwamen we tot een compromis dat Miguels broer, Charles-Henri die een rol heeft in de middengroep, nu nog Miguels tekst uit het hoofd zou leren. En als het moet zaterdag en zondag zou oefenen met ons. Want een rol in een toneelstuk is niet zomaar enkele zinnetjes uit het hoofd leren. Neen, het is veel meer dan dat!
Vrijdag
Ondertussen wachtten we bang af.. Ieder van ons moest terug aan het werk of naar de schoolbanken. Niet met de volle concentratie natuurlijk want iedereen dacht aan de gezondheid van Miguel en hoe het zou aflopen met de voorstelling!
Vrijdagavond kregen we Miguel zelf eens aan de lijn.
Hij vertelde me dat het daar eigenlijk nog wel leuk was, lekker eten en een goed bed..
Zelfs een beetje lekkerder als thuis ;-)
Hij vertelde me dat het daar eigenlijk nog wel leuk was, lekker eten en een goed bed..
Zelfs een beetje lekkerder als thuis ;-)
En niet veel na het telefoongesprek kregen we een smsje dat zijn infuus er uit mocht. Toch moest hij nog een nachtje blijven. "Maar er is een grote kans dat hij zaterdag naar huis mag" ; zei de dokter!
Zaterdag
We beslisten zelf eens te gaan kijken hoe het met Miguel gesteld was. Met een woordzoekerpuzzelboek in de aanslag trokken Silke en ik naar Sint-Lucas, volledig buiten het bezoekuur, om Miguel te bezoeken. Hij zag er terug 'Miguel' uit. Kleur op de wangen, ondeugende blik en weer wat energie. Hoewel het nog meer kan hoor, maar hij moet het rustig aan doen!
Ik had voorspeld dat onze komst wonderen zou verrichten en kijk, we waren een halfuurtje binnen toen de dokter met het verlossende nieuws kwam. "Miguel mag naar huis!"
Ik had voorspeld dat onze komst wonderen zou verrichten en kijk, we waren een halfuurtje binnen toen de dokter met het verlossende nieuws kwam. "Miguel mag naar huis!"
Een pak van ons hart, nu moet hij juist nog beloven vroeg te gaan slapen zodat hij morgen kan schitteren op de voorstelling.
We besloten nog een grapje uit te halen. Veronique stuurde naar Martine en Danny dat Miguel nog een nachtje moest blijven in het ziekenhuis. Die waren net van plan Dimitri en Stefanie in te lichtten toen we hen toch belde om te zeggen dat het een grapje was ;-)
De laatste dagen waren enorm stresserend maar nu zal ons niets meer in de weg staan!
Groetjes Naomi
Generale repetitie
Een lange en belangrijke dag vandaag!
Generale repetitie voor de jongeren en de middengroep.
Om 10u moesten de jongeren toekomen, maar wij, de lesgevers, waren er natuurlijk al een uurtje vroeger.
De gordijnen moesten opgehangen worden, het decor klaargezet..
Eenmaal ze er waren konden we snel beginnen, nadat iedereen de gepaste kledij aanhad.
Het is een generale repetitie en dat wil zeggen dat er af en toe nog wel eens gestopt moet worden.
Het muziekje stond niet klaar, het filmpje werd niet perfect geprojecteerd of de gordijnen waren niet volledig toe. Zeker met de beamer waren er enkele problemen. Projecteren we nu op het gordijn of op een wit doek. Wie houdt het doek vast, en is dat niet lastig voor die mensen... Het filmpje duurt nl toch wel enkele minuutjes.
Is er een manier om het doek op te hangen zonder dat mensen moeten helpen. Of zou het beter zijn op een isomoplaat? Een beetje meer naar links, een beetje meer naar rechts. En ja, we zijn er ongeveer uit :)
Midden in de repetitie stonden er ineens 2 journalisten voor de deur.. Niet geheel onverwacht natuurlijk, we hadden ze zelf uitgenodigd. Ze kwamen oorspronkelijk voor de ouderen. Enkele van ons ouderen en Bart natuurlijk waren aanwezig om de journalisten te woord te staan en een foto te laten trekken. Maar natuurlijk heb ik mijn gezicht ook eens laten zien en zo kreeg ook de jongerengroep de nodige aandacht. Inclusief foto.
Daardoor werd de repetitie wel even stilgelegd maar ondanks de onderbrekingen hadden we toch de tijd om het stuk 2 keer te spelen. Perfect 'timemanagement' toch, want op het moment dat iedereen aan het buigen was kwamen de ouders één voor één binnengedruppeld.
Als iedereen ongeveer weg was konden we het decor vervangen en natuurlijk ook even rust nemen door samen te eten. Gezellig tafelen met zicht op het podium en brownies in de hand. Maar voor we het goed en wel beseften kwamen de leden van de middengroep al toe.
Die konden niet zo snel starten als de jongerengroep. Ze zijn dan ook met 12, het duurt al wat langer voor iedereen klaar is. En aan de techniek moest ook nog wat gesleuteld worden. Ondertussen werden de micro's gebracht en aangesloten waardoor we de ene helft van het stuk zonder micro's speelden en de tweede helft met. Het is eens iets anders.
Er moest ook al eens gestopt worden omdat Martine wat meer 'rustpauzes' wou en het dansje 'Bad' werd meerdere keren gerepeteerd mits we werken met stand-ins en die het ook goed moeten kunnen natuurlijk. Voor de middengroep kwamen we dus lichtjes in tijd te kort. De ouders kwamen al in de zaal nog voor het stuk gedaan was. Waardoor ze waarschijnlijk het einde zouden zien. Pech gehad, we hebben gewoon het einde niet getoond ;-)
We hebben het stuk dus niet volledig afgekregen maar dat was niet echt een probleem én ze hebben het wel heel goed gedaan!
Niet veel later was het jong geweld weg.. Een beetje rust ;-)
Decor terug min of meer afbreken, een beetje opruimen (was wel nodig eigenlijk, ons tafel met zicht op podium stond daar nog bv.) en een geluidfragmentje opnemen.
Het opnemen van het geluidfragment ging niet bepaald van een leien dakje. Het is dan ook niet gemakkelijk, alles moest perfect getimed zijn. Eerst dus een paar keer oefenen maar we waren te snel, te traag, zonder al te veel spanning... Uiteindelijk was het toch goedgekeurd om op te nemen. Maar toen volgde het volgende probleem. Te veel achtergrondlawaai. Dus zijn we gezellig met zijn drietjes (ik, Thibeau en Dimitri) naar de koude kelder gegaan. Daar konden we ongestoord het fragmentje opnemen. Ik moest eigenlijk dringend naar toilet en Dimitri vond niet onmiddellijk hoe je het moest opnemen. We hebben het enkele keren opnieuw moeten doen maar het staat erop :)
Rond halfvijf verlieten we de zaal en gingen we rustig naar huis.
Het einde van een drukke productieve belangrijke dag!
Volgende week is het zover.. Jihaaaaa :D
Groetjes Naomi
Generale repetitie voor de jongeren en de middengroep.
Om 10u moesten de jongeren toekomen, maar wij, de lesgevers, waren er natuurlijk al een uurtje vroeger.
De gordijnen moesten opgehangen worden, het decor klaargezet..
Eenmaal ze er waren konden we snel beginnen, nadat iedereen de gepaste kledij aanhad.
Het is een generale repetitie en dat wil zeggen dat er af en toe nog wel eens gestopt moet worden.
Het muziekje stond niet klaar, het filmpje werd niet perfect geprojecteerd of de gordijnen waren niet volledig toe. Zeker met de beamer waren er enkele problemen. Projecteren we nu op het gordijn of op een wit doek. Wie houdt het doek vast, en is dat niet lastig voor die mensen... Het filmpje duurt nl toch wel enkele minuutjes.
Is er een manier om het doek op te hangen zonder dat mensen moeten helpen. Of zou het beter zijn op een isomoplaat? Een beetje meer naar links, een beetje meer naar rechts. En ja, we zijn er ongeveer uit :)
Midden in de repetitie stonden er ineens 2 journalisten voor de deur.. Niet geheel onverwacht natuurlijk, we hadden ze zelf uitgenodigd. Ze kwamen oorspronkelijk voor de ouderen. Enkele van ons ouderen en Bart natuurlijk waren aanwezig om de journalisten te woord te staan en een foto te laten trekken. Maar natuurlijk heb ik mijn gezicht ook eens laten zien en zo kreeg ook de jongerengroep de nodige aandacht. Inclusief foto.
Daardoor werd de repetitie wel even stilgelegd maar ondanks de onderbrekingen hadden we toch de tijd om het stuk 2 keer te spelen. Perfect 'timemanagement' toch, want op het moment dat iedereen aan het buigen was kwamen de ouders één voor één binnengedruppeld.
Als iedereen ongeveer weg was konden we het decor vervangen en natuurlijk ook even rust nemen door samen te eten. Gezellig tafelen met zicht op het podium en brownies in de hand. Maar voor we het goed en wel beseften kwamen de leden van de middengroep al toe.
Die konden niet zo snel starten als de jongerengroep. Ze zijn dan ook met 12, het duurt al wat langer voor iedereen klaar is. En aan de techniek moest ook nog wat gesleuteld worden. Ondertussen werden de micro's gebracht en aangesloten waardoor we de ene helft van het stuk zonder micro's speelden en de tweede helft met. Het is eens iets anders.
Er moest ook al eens gestopt worden omdat Martine wat meer 'rustpauzes' wou en het dansje 'Bad' werd meerdere keren gerepeteerd mits we werken met stand-ins en die het ook goed moeten kunnen natuurlijk. Voor de middengroep kwamen we dus lichtjes in tijd te kort. De ouders kwamen al in de zaal nog voor het stuk gedaan was. Waardoor ze waarschijnlijk het einde zouden zien. Pech gehad, we hebben gewoon het einde niet getoond ;-)
We hebben het stuk dus niet volledig afgekregen maar dat was niet echt een probleem én ze hebben het wel heel goed gedaan!
Niet veel later was het jong geweld weg.. Een beetje rust ;-)
Decor terug min of meer afbreken, een beetje opruimen (was wel nodig eigenlijk, ons tafel met zicht op podium stond daar nog bv.) en een geluidfragmentje opnemen.
Het opnemen van het geluidfragment ging niet bepaald van een leien dakje. Het is dan ook niet gemakkelijk, alles moest perfect getimed zijn. Eerst dus een paar keer oefenen maar we waren te snel, te traag, zonder al te veel spanning... Uiteindelijk was het toch goedgekeurd om op te nemen. Maar toen volgde het volgende probleem. Te veel achtergrondlawaai. Dus zijn we gezellig met zijn drietjes (ik, Thibeau en Dimitri) naar de koude kelder gegaan. Daar konden we ongestoord het fragmentje opnemen. Ik moest eigenlijk dringend naar toilet en Dimitri vond niet onmiddellijk hoe je het moest opnemen. We hebben het enkele keren opnieuw moeten doen maar het staat erop :)
Rond halfvijf verlieten we de zaal en gingen we rustig naar huis.
Het einde van een drukke productieve belangrijke dag!
Volgende week is het zover.. Jihaaaaa :D
Groetjes Naomi
Driedaagse dag 3
Hallo,
De laatste dag was alweer aangebroken...
Veel te vroeg, maar we zullen het ons niet beklagen.
Want het is toch wel vermoeiend hoor ;)
Deze ochtend was het op zijn minst een kwartiertje vroeger dat de douche van de ouderengroep hun kamer in beslag werd genomen. Maar ontdanks het feit dat ze vroeger begonnen met zich klaar te maken dan gisteren was dat ongeveer op het moment dat de jongerengroep klaar was.
Op het gemakje een boterhammetje binnenspelen, een kopje koffie tijdens het lezen van de krant.
Even in vakantiestemming... Slechts voor enkele minuten want er moest weer gerepeteerd worden.
Tot aan het middageten.
Na het middageten was het één en al cinema.
Elke groep moest zijn stuk spelen, 'alsof het voor echt was', met een echt publiek.
Namelijk de andere leden van de groep.
De middengroep mocht de spits afbijten.
Ze speelden goed, maar ontzettend snel. In een mum van tijd was het toneelstuk gedaan.
Maar we waren tevreden met hetgeen we te zien kregen.
Een dikke pluim trouwens, want het was één van de weinige keren dat het echt muisstil was in de coulissen.
Na een korte pauze van 5 minuten (om het decor te kunnen klaarzetten) was het de buurt aan de jongerengroep. De 6 schattigste snoetjes van heel thor-t-ater samen op een podium voor 35 minuten. Enkel daarom konden ze eigenlijk maar weinig fout doen. Toch was het spannend voor Danny en mij, de repetities waren namelijk niet altijd even goed. Maar we werden meer dan aangenaam verrast. Ze speelden beter dan ooit tevoren. Ik werd er een beetje emotioneel van. Jaah.. ik ben trots op ze.
Als laatste zagen we 'in de jungle van Borneo', gespeeld door de oudsten. Voor vele andere leden hun grote voorbeeld. En ontdanks het feit dat de meeste er niet veel van snapten (begrjipelijk want het is geen gemakkelijk stuk, ook al is de verhaallijn heel simpel) vonden ze het toch allemaal goed.
Nog voor de ouderen aan hun einde waren gekomen kwamen al enkele ouders toe.
Toen drong het pas goed door.. De driedaagse zit er al weer bijna op.
Koffers naar beneden, tafels terug op zijn plaats, de laatste afwas, lichten uit.. Nog eens checken of iedereen alles meeheeft. En voila, het internaat zag eruit alsof er niemand was geweest.
Elk kindje werd opgehaald door zijn/haar ouders, steeds stonden er minder te wachten tot ze opgehaald werden. Tot enkel Martine, Danny, Stefanie, Dimitri, Bart, Silke en ik daar nog waren.
Het is echt gedaan.
Het was fantastisch
Dankjewel iedereen voor deze twee/driedaagse zo leuk te maken!
De laatste dag was alweer aangebroken...
Veel te vroeg, maar we zullen het ons niet beklagen.
Want het is toch wel vermoeiend hoor ;)
Deze ochtend was het op zijn minst een kwartiertje vroeger dat de douche van de ouderengroep hun kamer in beslag werd genomen. Maar ontdanks het feit dat ze vroeger begonnen met zich klaar te maken dan gisteren was dat ongeveer op het moment dat de jongerengroep klaar was.
Op het gemakje een boterhammetje binnenspelen, een kopje koffie tijdens het lezen van de krant.
Even in vakantiestemming... Slechts voor enkele minuten want er moest weer gerepeteerd worden.
Tot aan het middageten.
Na het middageten was het één en al cinema.
Elke groep moest zijn stuk spelen, 'alsof het voor echt was', met een echt publiek.
Namelijk de andere leden van de groep.
De middengroep mocht de spits afbijten.
Ze speelden goed, maar ontzettend snel. In een mum van tijd was het toneelstuk gedaan.
Maar we waren tevreden met hetgeen we te zien kregen.
Een dikke pluim trouwens, want het was één van de weinige keren dat het echt muisstil was in de coulissen.
Na een korte pauze van 5 minuten (om het decor te kunnen klaarzetten) was het de buurt aan de jongerengroep. De 6 schattigste snoetjes van heel thor-t-ater samen op een podium voor 35 minuten. Enkel daarom konden ze eigenlijk maar weinig fout doen. Toch was het spannend voor Danny en mij, de repetities waren namelijk niet altijd even goed. Maar we werden meer dan aangenaam verrast. Ze speelden beter dan ooit tevoren. Ik werd er een beetje emotioneel van. Jaah.. ik ben trots op ze.
Als laatste zagen we 'in de jungle van Borneo', gespeeld door de oudsten. Voor vele andere leden hun grote voorbeeld. En ontdanks het feit dat de meeste er niet veel van snapten (begrjipelijk want het is geen gemakkelijk stuk, ook al is de verhaallijn heel simpel) vonden ze het toch allemaal goed.
Nog voor de ouderen aan hun einde waren gekomen kwamen al enkele ouders toe.
Toen drong het pas goed door.. De driedaagse zit er al weer bijna op.
Koffers naar beneden, tafels terug op zijn plaats, de laatste afwas, lichten uit.. Nog eens checken of iedereen alles meeheeft. En voila, het internaat zag eruit alsof er niemand was geweest.
Elk kindje werd opgehaald door zijn/haar ouders, steeds stonden er minder te wachten tot ze opgehaald werden. Tot enkel Martine, Danny, Stefanie, Dimitri, Bart, Silke en ik daar nog waren.
Het is echt gedaan.
Het was fantastisch
Dankjewel iedereen voor deze twee/driedaagse zo leuk te maken!
Driedaagse dag 2
Hallo,
Om 9u wordt iedereen aan het ontbijt verwacht, dat is al eeuwen de regel op de thor-t-ater twee/driedaagse. Rond kwart voor negen stond de eerste onder de douche. Snel was iedereen klaar, maar nog niet snel genoeg om wel degelijk op tijd beneden te zijn.
Snel aten we ons boterhammetjes met choco om nadien er stevig in te vliegen. Want voor de ouderen stond op dag 2 van de driedaagse slechts 1 repetitiemoment gepland. Wanneer de repetitie eropzat was het alweer tijd om te eten, en na het eten kwamen de andere leden van de jongeren- en middengroep toe.
Iedereen hielp gedienstig mee om ze te installeren in hun kamertjes. Maar veel tijd kregen ze daar niet voor. Want het is natuurlijk de bedoeling dat er veel gerepeteerd wordt. Dus deden we dat. De twee groepen gingen aan de slag, terwijl de ouderengroep samenzat om in het geheim een spel voor te bereidden voor de jongeren- en middengroep.
De repetities gingen niet altijd even vlot.. Soms was de concentratie even weg, vergaten ze de tekst of konden ze niet stil zijn in de coulissen. Toch zaten er ook heel wat goede momenten tussen waardoor we geloven dat het allemaal goed komt!
Rond halfzes kwam Maarten toe, Maarten is een man die ervoor zou zorgen dat een deel van het decor van de middengroep vandaag af zou geraken, nl. de graffitimuur. Hij is een echte kunstenaar en weet er ook heel wat vanaf. Toch heeft hij het resultaat niet alleen voor elkaar gekregen. De leden van de middengroep mochten meehelpen. Spuiten maar!
Het resultaat is mooi. En als je het ziet, let goed op de 'easter eggs'
60 eieren, 5 kg aardappelen, 3 potjes vissla, 3 kroppen sla, 1 bak tomaten, salami, hesp, verschillende soorten kaas, enkele potten rijst, veel pasta enz... was er nodig om de in totaal 38 aanwezigen met een volle maag van tafel te laten gaan.
Van tafel onmiddellijk naar het spel die de ouders fantastisch in elkaar hebben gestoken.
In kleine groepjes van 2 of 3 leden moesten ze naar verschillende posten gaan. Op elke post zat een lid van de ouderengroep die voor hen een opdracht voorzien had. Als de opdracht goed was uitgevoerd kregen ze een letter. In totaal moesten ze negen letters verzamelen. Daarmee konden ze een woord vormen. Het woord was 'skatepark'. De eerste die uiteindelijk aan het skatepark was, was gewonnen. De opdrachten liepen uiteen van een rebus oplossen bij Arnout, tot een liedje herkennen bij Julie. Bij Victor probeerde men een stylo vastgebonden aan je broek in een fles te mikken.
Tussendoor moesten ze ook nog eens goed kijken of er ergens kleine paaseitjes verstopt zaten. Die mochten ze meenemen. Klinkt gemakkelijk, maar dat was het niet. Elias was de boeman, hij liep door het gebouw met een honkbalknuppel (zag er echt gevaarlijk uit :p). Indien je getikt werd door hem moest je je paaseitjes afgeven.
Toen het spel gedaan was moesten de allerkleinsten gaan slapen.
De middengroep mocht nog even naar een film kijken. Het werd Rapunzel. Stilaan waren enkel nog de ouderen over en Bart die samen gezellig in de zeteltjes zaten, een geestig spelletje te spelen.
Brecht en Emma, van de middengroep waren een tijdje afwezig. Zij moesten in functie van het stuk nog meewerken aan een filmpje. Hand in hand over straat lopen, een bloem gaan halen, samen kaarsjes uitblazen .. Ik heb vernomen van Stefanie en Dimitri dat ze dat heel goed hebben gedaan.
Ik ben benieuwd ;-)
Je merkt het, er is weer heel wat gebeurd. Het was een productieve dag.
Ook een beetje druk.. Iedereen zal goed slapen.
Mag wel want de wekker werd gezet om 7u...
Grtjs
Naomi
Om 9u wordt iedereen aan het ontbijt verwacht, dat is al eeuwen de regel op de thor-t-ater twee/driedaagse. Rond kwart voor negen stond de eerste onder de douche. Snel was iedereen klaar, maar nog niet snel genoeg om wel degelijk op tijd beneden te zijn.
Snel aten we ons boterhammetjes met choco om nadien er stevig in te vliegen. Want voor de ouderen stond op dag 2 van de driedaagse slechts 1 repetitiemoment gepland. Wanneer de repetitie eropzat was het alweer tijd om te eten, en na het eten kwamen de andere leden van de jongeren- en middengroep toe.
Iedereen hielp gedienstig mee om ze te installeren in hun kamertjes. Maar veel tijd kregen ze daar niet voor. Want het is natuurlijk de bedoeling dat er veel gerepeteerd wordt. Dus deden we dat. De twee groepen gingen aan de slag, terwijl de ouderengroep samenzat om in het geheim een spel voor te bereidden voor de jongeren- en middengroep.
De repetities gingen niet altijd even vlot.. Soms was de concentratie even weg, vergaten ze de tekst of konden ze niet stil zijn in de coulissen. Toch zaten er ook heel wat goede momenten tussen waardoor we geloven dat het allemaal goed komt!
Rond halfzes kwam Maarten toe, Maarten is een man die ervoor zou zorgen dat een deel van het decor van de middengroep vandaag af zou geraken, nl. de graffitimuur. Hij is een echte kunstenaar en weet er ook heel wat vanaf. Toch heeft hij het resultaat niet alleen voor elkaar gekregen. De leden van de middengroep mochten meehelpen. Spuiten maar!
Het resultaat is mooi. En als je het ziet, let goed op de 'easter eggs'
60 eieren, 5 kg aardappelen, 3 potjes vissla, 3 kroppen sla, 1 bak tomaten, salami, hesp, verschillende soorten kaas, enkele potten rijst, veel pasta enz... was er nodig om de in totaal 38 aanwezigen met een volle maag van tafel te laten gaan.
Van tafel onmiddellijk naar het spel die de ouders fantastisch in elkaar hebben gestoken.
In kleine groepjes van 2 of 3 leden moesten ze naar verschillende posten gaan. Op elke post zat een lid van de ouderengroep die voor hen een opdracht voorzien had. Als de opdracht goed was uitgevoerd kregen ze een letter. In totaal moesten ze negen letters verzamelen. Daarmee konden ze een woord vormen. Het woord was 'skatepark'. De eerste die uiteindelijk aan het skatepark was, was gewonnen. De opdrachten liepen uiteen van een rebus oplossen bij Arnout, tot een liedje herkennen bij Julie. Bij Victor probeerde men een stylo vastgebonden aan je broek in een fles te mikken.
Tussendoor moesten ze ook nog eens goed kijken of er ergens kleine paaseitjes verstopt zaten. Die mochten ze meenemen. Klinkt gemakkelijk, maar dat was het niet. Elias was de boeman, hij liep door het gebouw met een honkbalknuppel (zag er echt gevaarlijk uit :p). Indien je getikt werd door hem moest je je paaseitjes afgeven.
Toen het spel gedaan was moesten de allerkleinsten gaan slapen.
De middengroep mocht nog even naar een film kijken. Het werd Rapunzel. Stilaan waren enkel nog de ouderen over en Bart die samen gezellig in de zeteltjes zaten, een geestig spelletje te spelen.
Brecht en Emma, van de middengroep waren een tijdje afwezig. Zij moesten in functie van het stuk nog meewerken aan een filmpje. Hand in hand over straat lopen, een bloem gaan halen, samen kaarsjes uitblazen .. Ik heb vernomen van Stefanie en Dimitri dat ze dat heel goed hebben gedaan.
Ik ben benieuwd ;-)
Je merkt het, er is weer heel wat gebeurd. Het was een productieve dag.
Ook een beetje druk.. Iedereen zal goed slapen.
Mag wel want de wekker werd gezet om 7u...
Grtjs
Naomi
Driedaagse dag 1 Dropping
Hallo iedereen
Gisterenavond omstreeks 21 uur begon onze dropping, we kregen niet veel uitleg. we werden in de auto gestoken met een blinddoek aan op weg naar een onbekende plek. Na ongeveer 10 minuten stonden we op een verlaten veld in de donker met enkel maar het maanlicht en een blad met geschiedkundige uitleg over de streek. We gingen op stap met 3 meisjes en vertrouwden op ons instinct en op de hoogste toren van Gent. We hebben heel wat angsten uitgestaan en heel wat afgelachen. We waren niet bang, maar kwamen wel een paar blaffende honden, Spanjaarden en marginalen tegen onderweg, maar al bij al kwamen we goed terug thuis, hoe we thuiskwamen wil je liever niet weten. Onze groep was de tweede, girlpower aan de macht!!! De groep met de jongens haalde het niet tot de eindbestemming... dat zegt al genoeg....
groetjes Justine
Gisterenavond omstreeks 21 uur begon onze dropping, we kregen niet veel uitleg. we werden in de auto gestoken met een blinddoek aan op weg naar een onbekende plek. Na ongeveer 10 minuten stonden we op een verlaten veld in de donker met enkel maar het maanlicht en een blad met geschiedkundige uitleg over de streek. We gingen op stap met 3 meisjes en vertrouwden op ons instinct en op de hoogste toren van Gent. We hebben heel wat angsten uitgestaan en heel wat afgelachen. We waren niet bang, maar kwamen wel een paar blaffende honden, Spanjaarden en marginalen tegen onderweg, maar al bij al kwamen we goed terug thuis, hoe we thuiskwamen wil je liever niet weten. Onze groep was de tweede, girlpower aan de macht!!! De groep met de jongens haalde het niet tot de eindbestemming... dat zegt al genoeg....
groetjes Justine
Driedaagse dag 1 Improvisatietheater
De tweede repetitie was al veel beter dan de eerste.
Al een geluk, want er werd maar twee keer gerepeteerd vandaag.
Daarna was het tijd voor iets helemaal anders..
De repetitieruimte stond vol met stoelen, en op elke stoel lag een blad.
Op elk blad stond een andere improvisatieoefening.
Onze leden kregen de tijd om er rustig eentje uit te zoeken en medespelers te vinden.
Eventueel konden ze een beetje voorbereiden waar nodig (maar ook niet te veel, het is en blijft een improvisatieoefening).
Na het eten, (vegetarische) gehaktballen in tomatensaus konden we allemaal naar elkaars improvisatiestuk kijken. Heel uiteenlopende oefeningen, maar allemaal met een verrassende insteek en veel amusement. De tranen liepen op sommige momenten nog net niet over onze wangen.
Julie en Justine kregen de opdracht elkaar te interviewen over een thema opgelegd door een kritisch publiek (nl. wijzelf). Moeilijkheid, ze moesten dat achterstevoren doen.
- Dat is graag gedaan
* Bedankt om naar de studio te komen
- Kaarten kan je bestellen via de website www.thor-t-ater.be
* Hoe kunnen geïnteresseerde luisteraars aan kaarten geraken?
- Daar moet ik even over nadenken
* Hoelang zit je al in thor-t-ater?
Arnout en Arne speelden een neutrale scène die ze zelf mochten kiezen. Nadien gaven wij hen een andere stijl waarin die neutrale scène gespeeld mocht worden.
Hun neutrale scène ging over het weer. En wij legden hun het vuur onder de schenen.
- Erotisch/Romantisch
- Schlager
- Horror
Het werd hilarisch! Op minder dan 2 seconden konden de twee perfect de stijl in hun verhaal verwerken. Dat noemt men improvisatie!
Thibeau en Delphine daagden elkaar uit in een wedstrijd slomotion ijslikken, met achtergrondcommentaar van Lorenzo. Ook hier had het publiek inspraak. Wij mochten de discipline kiezen (ijslikken dus, moeten ze echt een olympische sport van maken!). Delphine is gewonnen trouwens.
Elias ging met zijn huisdier (een draak, wie kwam op dat idee?) naar de dierenarts (Victor). Spijtig genoeg wist hij niet wat voor beest dat was en waarom hij precies bij de dierenarts langs kwam. Het publiek wist dat wel (jaa, want wij hadden mogen kiezen) en Victor ook. Aan hen om te praten over het dier en aan Elias om te raden wat er aan de hand was. Ochiere Dracula het draakje toch, hij kon geen vuur spuwen. Terwijl hij wel al 10 maand oud was!
Arnout en Arne hebben dat ook eens geprobeerd, daar lag het probleem helemaal anders. Arnout kwam binnengewandeld met een kooitje waar een struisvogel inzat. (Toen wist hij dus duidelijk nog niet dat het een struisvogel was, want je moet maar eens proberen een struisvogel in een kooi te krijgen). Het was een dwergsoort waarschijnlijk. Het probleem met dat arme beest was dat zijn ei klem zat.
Ruben, Sophie, Jana en Fara kregen een ruimte (bv. de zoo of de luchthaven) en elk een woord (vliegtuig, vertraging, baggage en steward). Ze speelden een scène in de luchthaven en telkens iemand het woord steward zei moest Sophie afgaan, met een grondige reden. Wanneer het opnieuw werd gezegd mocht ze terugkomen. Jana kreeg vliegtuig, Ruben baggage en Fara vertraging. Lijkt niet zo moeilijk maar je moet maar eens denken aan wat voor situaties je creeërt wanneer je zegt; "De steward heeft net omgeroepen dat het vliegtuig vertraging heeft!"
Het was lang geleden dat we nog eens improvisatietheater deden maar nee, we zijn het nog lang niet verleerd. Integendeel!
Nadien was het donker genoeg om aan de dropping te beginnen.
Een verslag daarover, zie volgende blogbericht ;)
Ik kan alvast een tipje van de sluier oplichten. Niet alle groepen zijn toegekomen...
Al een geluk, want er werd maar twee keer gerepeteerd vandaag.
Daarna was het tijd voor iets helemaal anders..
De repetitieruimte stond vol met stoelen, en op elke stoel lag een blad.
Op elk blad stond een andere improvisatieoefening.
Onze leden kregen de tijd om er rustig eentje uit te zoeken en medespelers te vinden.
Eventueel konden ze een beetje voorbereiden waar nodig (maar ook niet te veel, het is en blijft een improvisatieoefening).
Na het eten, (vegetarische) gehaktballen in tomatensaus konden we allemaal naar elkaars improvisatiestuk kijken. Heel uiteenlopende oefeningen, maar allemaal met een verrassende insteek en veel amusement. De tranen liepen op sommige momenten nog net niet over onze wangen.
Julie en Justine kregen de opdracht elkaar te interviewen over een thema opgelegd door een kritisch publiek (nl. wijzelf). Moeilijkheid, ze moesten dat achterstevoren doen.
- Dat is graag gedaan
* Bedankt om naar de studio te komen
- Kaarten kan je bestellen via de website www.thor-t-ater.be
* Hoe kunnen geïnteresseerde luisteraars aan kaarten geraken?
- Daar moet ik even over nadenken
* Hoelang zit je al in thor-t-ater?
Arnout en Arne speelden een neutrale scène die ze zelf mochten kiezen. Nadien gaven wij hen een andere stijl waarin die neutrale scène gespeeld mocht worden.
Hun neutrale scène ging over het weer. En wij legden hun het vuur onder de schenen.
- Erotisch/Romantisch
- Schlager
- Horror
Het werd hilarisch! Op minder dan 2 seconden konden de twee perfect de stijl in hun verhaal verwerken. Dat noemt men improvisatie!
Thibeau en Delphine daagden elkaar uit in een wedstrijd slomotion ijslikken, met achtergrondcommentaar van Lorenzo. Ook hier had het publiek inspraak. Wij mochten de discipline kiezen (ijslikken dus, moeten ze echt een olympische sport van maken!). Delphine is gewonnen trouwens.
Elias ging met zijn huisdier (een draak, wie kwam op dat idee?) naar de dierenarts (Victor). Spijtig genoeg wist hij niet wat voor beest dat was en waarom hij precies bij de dierenarts langs kwam. Het publiek wist dat wel (jaa, want wij hadden mogen kiezen) en Victor ook. Aan hen om te praten over het dier en aan Elias om te raden wat er aan de hand was. Ochiere Dracula het draakje toch, hij kon geen vuur spuwen. Terwijl hij wel al 10 maand oud was!
Arnout en Arne hebben dat ook eens geprobeerd, daar lag het probleem helemaal anders. Arnout kwam binnengewandeld met een kooitje waar een struisvogel inzat. (Toen wist hij dus duidelijk nog niet dat het een struisvogel was, want je moet maar eens proberen een struisvogel in een kooi te krijgen). Het was een dwergsoort waarschijnlijk. Het probleem met dat arme beest was dat zijn ei klem zat.
Ruben, Sophie, Jana en Fara kregen een ruimte (bv. de zoo of de luchthaven) en elk een woord (vliegtuig, vertraging, baggage en steward). Ze speelden een scène in de luchthaven en telkens iemand het woord steward zei moest Sophie afgaan, met een grondige reden. Wanneer het opnieuw werd gezegd mocht ze terugkomen. Jana kreeg vliegtuig, Ruben baggage en Fara vertraging. Lijkt niet zo moeilijk maar je moet maar eens denken aan wat voor situaties je creeërt wanneer je zegt; "De steward heeft net omgeroepen dat het vliegtuig vertraging heeft!"
Het was lang geleden dat we nog eens improvisatietheater deden maar nee, we zijn het nog lang niet verleerd. Integendeel!
Nadien was het donker genoeg om aan de dropping te beginnen.
Een verslag daarover, zie volgende blogbericht ;)
Ik kan alvast een tipje van de sluier oplichten. Niet alle groepen zijn toegekomen...
Driedaagse dag 1
Hallo,
Koffers gepakt, auto ingeladen..
Hebben we alles mee? CHECK (ook al zal achteraf blijken van niet.. maar op dit moment lijkt het ok)
Dan zijn we klaar om te vertekken zeker?
We slaan de deur achter ons dicht, starten de motor en vertrekken.
Klaar voor weer een fantastische driedaagse
Rond 10u kwamen alle leden van de ouderengroep toegedruppeld..
Volledig gepakt en gezakt.
Iedereen is er klaar voor!
We vlogen er onmiddellijk in..
Na het installeren van de bedden begon de groep met repeteren.
Rond 12u hadden ze een middagmaal verdiend
Een beetje ontspannen, afwassen en decor terug klaarzetten om er rond halftwee terug in te vliegen.
Jajaa.. er wordt goed doorgewerkt op een driedaagse.
Ondertussen werd het lijstje met vergeten zaken langer en langer.
Zo lang dat het tijd werd om terug naar huis te keren en de koffer opnieuw te vullen.
Typisch ;)
De tijd gaat snel voorbij, het is al weer een goed stuk in de namiddag.
Maar er resten ons nog meer dan twee toffe dagen!
Tot de volgende!
Groetjes THOR-T-ATER
Koffers gepakt, auto ingeladen..
Hebben we alles mee? CHECK (ook al zal achteraf blijken van niet.. maar op dit moment lijkt het ok)
Dan zijn we klaar om te vertekken zeker?
We slaan de deur achter ons dicht, starten de motor en vertrekken.
Klaar voor weer een fantastische driedaagse
Rond 10u kwamen alle leden van de ouderengroep toegedruppeld..
Volledig gepakt en gezakt.
Iedereen is er klaar voor!
We vlogen er onmiddellijk in..
Na het installeren van de bedden begon de groep met repeteren.
Rond 12u hadden ze een middagmaal verdiend
Een beetje ontspannen, afwassen en decor terug klaarzetten om er rond halftwee terug in te vliegen.
Jajaa.. er wordt goed doorgewerkt op een driedaagse.
Ondertussen werd het lijstje met vergeten zaken langer en langer.
Zo lang dat het tijd werd om terug naar huis te keren en de koffer opnieuw te vullen.
Typisch ;)
De tijd gaat snel voorbij, het is al weer een goed stuk in de namiddag.
Maar er resten ons nog meer dan twee toffe dagen!
Tot de volgende!
Groetjes THOR-T-ATER
De grote thor-t-ater werkdag
Hallo,
Nog een beetje vermoeid van gisteren schrijf ik nu toch een blogberichtje.
Gisteren organiseerden we 'de grote thor-t-ater werkdag'!
Een dag waarop alles wat nog moest gedaan worden rond decor werd afgewerkt..
Op de foto zie je de schematische planning van die dag.. Zo zag de dag er min of meer uit, want vanzelfsprekend werd er toch nog wat veranderd op het moment zelf
's ochtends zijn we met enkele leden uit de middengroep en de ouderengroep gaan flyeren...
Want er kan nooit volk genoeg zijn op de voorstellingen.
Ondertussen werd de planning van de driedaagse gemaakt.
Na de middag werd het even wat rustiger.
Stefanie moest naar de rijles, Bart ging terug naar huis en Danny en Dimitri gingen naar de gamma.
Silke deed de ticketverkoop en ik sloeg aan het knutselen.
Eenmaal Stefanie terug was kwam er terug leven in de brouwerij
Een boot werd geschilderd, de valiezen werden op orde gezet, een gemeentebordje werd gemaakt, een extra planning werd opgesteld, boodschappen werden gedaan..
.JPG)
Toen de avond naderde begonnen we aan een heus ontsnappingsplan van onze Gentse gevangenis 'de nieuwe wandeling'
Volledig met echte foto's vanuit de gevangenis!
En ik werkte het plan af door aan te duiden waar de camera's ergens staan...
Nee we hebben geen plannen om echt in de gevangenis te belanden, maar het is wel mooi meegenomen voor moest het ooit het geval zijn ;)
We sloten de dag af met een lekkere bbq (dat hadden we echt verdiend!), het bestellen en anuleren van decorstukken uit Aartselaar en Stefanie haalde haar tekenkunsten boven...
Ja.. ik denk dat we zo goed als klaar zijn om op te treden!
Groetjes Naomi!
Gisteren organiseerden we 'de grote thor-t-ater werkdag'!
Een dag waarop alles wat nog moest gedaan worden rond decor werd afgewerkt..
Op de foto zie je de schematische planning van die dag.. Zo zag de dag er min of meer uit, want vanzelfsprekend werd er toch nog wat veranderd op het moment zelf
's ochtends zijn we met enkele leden uit de middengroep en de ouderengroep gaan flyeren...
Want er kan nooit volk genoeg zijn op de voorstellingen.
Ondertussen werd de planning van de driedaagse gemaakt.
Na de middag werd het even wat rustiger.
Stefanie moest naar de rijles, Bart ging terug naar huis en Danny en Dimitri gingen naar de gamma.
Silke deed de ticketverkoop en ik sloeg aan het knutselen.
Eenmaal Stefanie terug was kwam er terug leven in de brouwerij
Een boot werd geschilderd, de valiezen werden op orde gezet, een gemeentebordje werd gemaakt, een extra planning werd opgesteld, boodschappen werden gedaan..
.JPG)
Toen de avond naderde begonnen we aan een heus ontsnappingsplan van onze Gentse gevangenis 'de nieuwe wandeling'Volledig met echte foto's vanuit de gevangenis!
En ik werkte het plan af door aan te duiden waar de camera's ergens staan...
Nee we hebben geen plannen om echt in de gevangenis te belanden, maar het is wel mooi meegenomen voor moest het ooit het geval zijn ;)
We sloten de dag af met een lekkere bbq (dat hadden we echt verdiend!), het bestellen en anuleren van decorstukken uit Aartselaar en Stefanie haalde haar tekenkunsten boven...
Ja.. ik denk dat we zo goed als klaar zijn om op te treden!
Groetjes Naomi!
Abonneren op:
Posts (Atom)