Hallo iedereen,
Deze middag werd er nog volop gerepeteerd..
En het was nodig want de eerste repetitie trok op niets om het zacht uit te drukken.
Maar de licht gepeperde feedback van Bart en co liet zijn sporen achter want de tweede keer was het al veel beter. Uiteindelijk werd de voorstelling prachtig. Het publiek kon het smaken en het nieuwe stuk van WOII was heel pakkend. De voorstelling was zeker 10 keer beter dan toen we het deden op de try out.
De voorstelling na ons was, laat ons zeggen, apart.
K3, 6 kortgerokte meisjes die denken dat ze kunnen dansen, een koe en een kalkoen van 70 jaar die zingen en een paar schattige meisjes. En leeftijdsgenoten die enkele van onze groep ineens uit het publiek hielden om op het podium mee te dansen in een stijl die tot nu toe nog geen naam heeft gekregen.
Tussen de twee optredens door kon het publiek de Vlaamse keuken proeven. Tegen dat wij aankwamen was het allemaal op. We waren nochtans heel benieuwd want enkele dingen konden we allesbehalve Vlaams noemen. Behalve de wafels, maar ja die waren op..
Eenmaal terug in het hotel kregen we soep voorgeschoteld én konden we de Litouwers overtuigen hun stuk te spelen voor ons mits zij morgen optreden en wij op dat moment al terug op de bus zitten richting België.
Het stuk was veel beter dan hun optreden van vorig jaar waar we niets van begrepen. Ze lieten ons kennis maken met hun hoofdstad Vilnius door te zingen, dansen, gedichtjes voor te dragen en een slideshow vol foto's van de stad in de verschillende seizoenen te tonen.
We hebben ervan genoten en de Litouwers waren terug vriendelijk. We wisselden zelfs chocolade uit. Zij kregen Belgische chocolade in ruil voor Litouwse chocolade. De onze blijft de beste.
Daarna begonnen de Belgen volop de wals uit te proberen. Op zich is het niet zo moeilijk. Zeker niet als je met Bart danst, die je gewoon mee doet zwieren over de dansvloer.
Nu is iedereen zijn valies aan het maken en dan gaan we genieten van onze laatste avond in Polen!
Morgen om 7u30 worden we opgehaald aan het hotel. Bye bye Polen
Het was een fantastische reis
Tot snel!
Het Joods kerkhof
Hallo,
Deze ochtend gingen we naar het Joods kerkhof. Het ligt vlakbij ons hotel. Het moment dat we vertrokken had niemand ooit gedacht dat het zo een impact op ons ging hebben. Tot we bij de trein aankwamen, waarvan we wisten dat daar ooit honderden mensen dicht op elkaar hadden gezeten op weg naar de dood. Het is nog nooit zo stil geweest in onze groep. 
Naast de trein waren gedenkstenen, een muur, een poort en ook een plaats waar we binnen konden gaan. Daar hingen foto's van tijdens de oorlog en boeken vol namen van mensen die toen zijn overleden. Enkele van hen waren even oud als ons en zelfs veel jonger. Dat was enorm confronterend. Er vloeiden wat traantjes en er werden zware gesprekken gevoerd op weg naar het kerkhof.
Iedereen dacht aan de scène die ze vanavond moeten spelen over de WOII. Er is een nieuw stuk bijgekomen en het is zeer pakkend. Het gevoel dat we nu hebben zullen we vanavond doorgeven aan het publiek.
Het kerkhof bleek uiteindelijk toe te zijn op zaterdag... typisch. Maar we moesten de muur rondom het kerkhof volgen om naar het hotel te keren. We hoopten stiekem op een poort die open was of een muur die laag genoeg was om erover te gaan. En ja, uiteindelijk was er een gat in de muur en zijn we even een kijkje gaan nemen. Het was precies het decor van een film. Graven kriskras door de bomen, ijzige wind en stilte.
Nu zijn we terug in het hotel. Straks moeten we gaan eten en nadien repeteren.
Het is een zware voormiddag geweest en het zal bij iedereen op een of andere manier een indruk nalaten.
Tot vanavond!
Wens ons succes vanavond!
Groetjes de bende
p.s. de badkamer van Koi stinkt (moest ik op aanvraag schrijven)
Dag 2 in Polen
Hallo iedereen,
Vandaag was weer een fantastische dag in Polen. We zitten al aan de helft van onze reis!
Deze ochtend gingen we naar Danusha in het centrum van Polen. Net als vorig jaar konden we smullen van Poolse worst, yoghurt, taartjes enz. ...
Kortom tegen dat het tijd was voor het middageten hadden velen al geen honger meer.
Mits het een tijdje duurde voor wanneer we het restaurant vonden (het is nochtans hetzelfde als dat van vorig jaar) waren we redelijk laat in Manufactura. We hadden dus maar drie uur tijd om souveniers te kopen, nagels te lakken, kleren te passen, iets te gaan drinken én een ijsje te eten. Dat allemaal met het zakgeld dat we kregen van de organisatie.
We verzamelden tegen 17u, wat uiteindelijk een kwartier later werd. Want Martine en Danny vonden de weg niet meer in het shoppingcenter...
Niet veel later was het festival begonnen. Dit keer opende Polen met een nogal vreemd toneelstuk. Het ging over een man (die veel weg had van Boma zonder snor) die een vrouw had, die vrouw dacht dat hij een minnares had die uiteindelijk zijn dochter bleek te zijn. Die dochter was dan zwanger. Ojaa, er was ook een moeder bij met een lelijke jurk waarop een volledige bloementuin stond geschilderd. Ze was nogal vreemd, ze praatte tegen een schilderij die dan terug praatte op de toon van een kassierster die vroeg naar een medewerkster voor aan de pashokjes op het tweede verdiep ofzo. ...
Nu ja, dat is ons interpretatie.. Wat er van klopt? Geen idee!
Wat gisteren zo een leuke ervaring was met de Litouwers is vandaag volledig ontkracht. Geen gezellige avond samen zoals gehoopt en tijden het toneelstuk konden ze enkel spelletjes spelen op hun gsm. Waarop wij hen al snel duidelijk maakte dat ze dat tijdens ons stuk niet moeten proberen.. Boodschap overgemaakt denk ik.
Danny gaat nu last minute een quiz in elkaar steken en dan gaan we zoeken naar 'de slimste mens van Thor-t-ater!'
Tot morgen!
Groetjes de zotte ouderengroep!
p.s. We zijn Julie ook tegengekomen vandaag! :D
Vandaag was weer een fantastische dag in Polen. We zitten al aan de helft van onze reis!
Deze ochtend gingen we naar Danusha in het centrum van Polen. Net als vorig jaar konden we smullen van Poolse worst, yoghurt, taartjes enz. ...
Kortom tegen dat het tijd was voor het middageten hadden velen al geen honger meer.
Mits het een tijdje duurde voor wanneer we het restaurant vonden (het is nochtans hetzelfde als dat van vorig jaar) waren we redelijk laat in Manufactura. We hadden dus maar drie uur tijd om souveniers te kopen, nagels te lakken, kleren te passen, iets te gaan drinken én een ijsje te eten. Dat allemaal met het zakgeld dat we kregen van de organisatie.
We verzamelden tegen 17u, wat uiteindelijk een kwartier later werd. Want Martine en Danny vonden de weg niet meer in het shoppingcenter...
Niet veel later was het festival begonnen. Dit keer opende Polen met een nogal vreemd toneelstuk. Het ging over een man (die veel weg had van Boma zonder snor) die een vrouw had, die vrouw dacht dat hij een minnares had die uiteindelijk zijn dochter bleek te zijn. Die dochter was dan zwanger. Ojaa, er was ook een moeder bij met een lelijke jurk waarop een volledige bloementuin stond geschilderd. Ze was nogal vreemd, ze praatte tegen een schilderij die dan terug praatte op de toon van een kassierster die vroeg naar een medewerkster voor aan de pashokjes op het tweede verdiep ofzo. ...
Nu ja, dat is ons interpretatie.. Wat er van klopt? Geen idee!
Wat gisteren zo een leuke ervaring was met de Litouwers is vandaag volledig ontkracht. Geen gezellige avond samen zoals gehoopt en tijden het toneelstuk konden ze enkel spelletjes spelen op hun gsm. Waarop wij hen al snel duidelijk maakte dat ze dat tijdens ons stuk niet moeten proberen.. Boodschap overgemaakt denk ik.
Danny gaat nu last minute een quiz in elkaar steken en dan gaan we zoeken naar 'de slimste mens van Thor-t-ater!'
Tot morgen!
Groetjes de zotte ouderengroep!
p.s. We zijn Julie ook tegengekomen vandaag! :D
Walsen, wiezen en wijze Litouwers
Hallo iedereen,
Na een nachtje slapen zijn we weer helemaal klaar voor een nieuwe dag!
Maar voor ik vertel over wat we vandaag hebben gedaan of nog gaan doen, eerst een beetje over gisterenavond. We waren te moe om nog een blogbericht te schrijven ;-)
Uiteindelijk moesten we maar eten om 18u30, dat kwam goed uit om voordien nog een beetje te repeteren. Want Bart zou Bart niet zijn moest hij op het laatste moment nog iets aanpassen.
Om de feedback op te volgen van het publiek op de try out hebben ze de WOII een beetje aangrijpender gemaakt. En daar moest op geoefend worden.
Daarna kregen we ons eten. Kip met rijst en een slaatje. Lekker!
Ondertussen kwamen de Litouwers toe. Hetzelfde theatergezelschap als vorig jaar, maar allemaal andere jongeren. Ze zitten wel op dezelfde school als de vorige, dus ze kennen elkaar.
Al heel snel was het duidelijk dat zij net een tikkeltje sympathieker waren dan de vorige.
Het was onze bedoeling om 's avonds Lodz te verkennen maar na enkele pogingen Pools praten, google translate in te schakelen en de Litouwers als tolk te gebruiken kwam het er op neer dat er geen bussen meer reden. Het was nog geen 20u uur tegen dan. Dus bleven we in het hotel.
De jongens leerden ons wiezen maar we konden er niet veel van. Af en toe kwamen de Litouwers eens een kijkje nemen. Soms maar met twee, dan de hele groep én één keer zat Pavel zelfs helemaal alleen bij ons.
Op vlak van groepsgeest kunnen ze dus nog wat werken, maar sociaal zijn ze wel.
Ze leerden ons walsen (ja, er bestaan filmpjes van!) én wij leerden hen 'vuile' woorden in het Nederlands. Zoals pompbaksmoel (de bijnaam die we gaven aan één van de Litouwers vorig jaar). We zongen samen, speelden gitaar, wisselden skype-adressen uit, maakten foto's én we kregen een lat Litouwse chocolade. Aleja, Bart kreeg de chocolade en wij aten het op.
Om 22u gingen we al naar boven, maar tegen dat het echt stil was, was het al weer een uur later.
Toch leek iedereen min of meer uitgerust aan de ontbijttafel te zitten. Het ontbijt was nogal apart. augurken, tomaten, 1 pistolet én geplette kaas. Gelukkig hadden wij ons daar op voorzien en stond er binnen de kortste keren ook een pot choco op tafel :D
Nu: iedereen is vertrokken naar Danusha in het centrum van Lodz
13u: Gaan eten
14u: Manufactura (shoppingcenter)
18u: Naar het toneel van de Polen gaan kijken.
21u: Eten
22u: Een date met de Litouwers?
Na een nachtje slapen zijn we weer helemaal klaar voor een nieuwe dag!Maar voor ik vertel over wat we vandaag hebben gedaan of nog gaan doen, eerst een beetje over gisterenavond. We waren te moe om nog een blogbericht te schrijven ;-)
Uiteindelijk moesten we maar eten om 18u30, dat kwam goed uit om voordien nog een beetje te repeteren. Want Bart zou Bart niet zijn moest hij op het laatste moment nog iets aanpassen.
Om de feedback op te volgen van het publiek op de try out hebben ze de WOII een beetje aangrijpender gemaakt. En daar moest op geoefend worden.
Daarna kregen we ons eten. Kip met rijst en een slaatje. Lekker!
Ondertussen kwamen de Litouwers toe. Hetzelfde theatergezelschap als vorig jaar, maar allemaal andere jongeren. Ze zitten wel op dezelfde school als de vorige, dus ze kennen elkaar.
Al heel snel was het duidelijk dat zij net een tikkeltje sympathieker waren dan de vorige.
Het was onze bedoeling om 's avonds Lodz te verkennen maar na enkele pogingen Pools praten, google translate in te schakelen en de Litouwers als tolk te gebruiken kwam het er op neer dat er geen bussen meer reden. Het was nog geen 20u uur tegen dan. Dus bleven we in het hotel.De jongens leerden ons wiezen maar we konden er niet veel van. Af en toe kwamen de Litouwers eens een kijkje nemen. Soms maar met twee, dan de hele groep én één keer zat Pavel zelfs helemaal alleen bij ons.
Op vlak van groepsgeest kunnen ze dus nog wat werken, maar sociaal zijn ze wel.
Ze leerden ons walsen (ja, er bestaan filmpjes van!) én wij leerden hen 'vuile' woorden in het Nederlands. Zoals pompbaksmoel (de bijnaam die we gaven aan één van de Litouwers vorig jaar). We zongen samen, speelden gitaar, wisselden skype-adressen uit, maakten foto's én we kregen een lat Litouwse chocolade. Aleja, Bart kreeg de chocolade en wij aten het op.
Om 22u gingen we al naar boven, maar tegen dat het echt stil was, was het al weer een uur later.
Toch leek iedereen min of meer uitgerust aan de ontbijttafel te zitten. Het ontbijt was nogal apart. augurken, tomaten, 1 pistolet én geplette kaas. Gelukkig hadden wij ons daar op voorzien en stond er binnen de kortste keren ook een pot choco op tafel :D
Nu: iedereen is vertrokken naar Danusha in het centrum van Lodz
13u: Gaan eten
14u: Manufactura (shoppingcenter)
18u: Naar het toneel van de Polen gaan kijken.
21u: Eten
22u: Een date met de Litouwers?
Aangekomen in Polen
Hallo iedereen,
Een uur vroeger dan voorzien was onze 'bestemming bereikt'.
In afwachting op vervoer naar ons hotel dronken we nog koffie en thee en pas nu, twee uur later zijn we min of meer volledig geïnstalleerd in de kamers.
Vanaf nu zal je elke dag minstens twee keer een blogbericht van ons zien verschijnen!
Mits ik (Naomi) niet wil dat de blogberichten enkel uit mijn standpunt geschreven zijn heb ik zonet gevraagd aan iedereen om een paar kernwoorden op te schrijven die er zeker in voor moeten komen.
Ik dacht, zo zal het beter gaan.. Maar nu schrijven ze natuurlijk van die vreemde woorden op waar ik de uitleg niet over weet, of beter niet weet hoe ik het moet verwoorden :-)
We zien wel...
De lange lange lange busrit duurde dus een goede 17 uur. Lang genoeg om veel uit te spoken. We hebben nu al een verzameling van 100 verhalen. De ene hield zich bezig met de joepie voor te lezen. Sommigen luisterden, anderen vonden het maar stomme joepieboekjes die zeker en vast niet meer terug mogen keren naar huis. Nog een busrit vol lezersbrieven uit de Joepie zou men niet meer overleven.
Er waren er ook een paar die veel hebben geslapen, wat niet moeilijk was met zo een zacht kussentje.
Hoe ze hebben kunnen slapen met al dat lawaai, het is me een raadsel. Want tot drie keer toe kregen we een opmerking van de buschauffage (het vrouwelijk voor buschauffeur): "keep it quiet" vroeg ze enkele keren. Oeps :-)
Er werd ook heel wat afgelachen.. Onder andere met de lezersbrieven uit de Joepie. Wat mensen allemaal wel niet met een courgette uitsteken... En ook met een anoniempje, die om de één of andere reden met haar wc papier het toilet verliet in plaats van het door te spoelen.
Eenmaal we de steden van Polen bereikten (want honderden kilometers zagen we enkel bomen, grasvlakten en blijkbaar 8 herten...) keek men naar buiten. Vooral de nieuwtjes, die vorig jaar er niet bij waren, gaven hun ogen de kost. Een triestig landschap, veel appartementsblokken in pastelkleuren (genoeg om heel België in te steken volgens Justine), weinig gekleurde auto's én... het regent niet!
Toen we uitstapten bleek het zelfs totaal niet koud te zijn!
Nu zit iedereen even te rusten, te douchen, eten, blog te schrijven enz. ... op zijn kamer in het hotel, die er als een ziekenhuis uitziet. Want straks om 17u worden we beneden verwacht om te eten en daarna gaan we naar Lodz-city!
Tot vanavond misschien, en anders tot morgen!!
Een uur vroeger dan voorzien was onze 'bestemming bereikt'.
In afwachting op vervoer naar ons hotel dronken we nog koffie en thee en pas nu, twee uur later zijn we min of meer volledig geïnstalleerd in de kamers.
Vanaf nu zal je elke dag minstens twee keer een blogbericht van ons zien verschijnen!
Mits ik (Naomi) niet wil dat de blogberichten enkel uit mijn standpunt geschreven zijn heb ik zonet gevraagd aan iedereen om een paar kernwoorden op te schrijven die er zeker in voor moeten komen.
Ik dacht, zo zal het beter gaan.. Maar nu schrijven ze natuurlijk van die vreemde woorden op waar ik de uitleg niet over weet, of beter niet weet hoe ik het moet verwoorden :-)
We zien wel...
De lange lange lange busrit duurde dus een goede 17 uur. Lang genoeg om veel uit te spoken. We hebben nu al een verzameling van 100 verhalen. De ene hield zich bezig met de joepie voor te lezen. Sommigen luisterden, anderen vonden het maar stomme joepieboekjes die zeker en vast niet meer terug mogen keren naar huis. Nog een busrit vol lezersbrieven uit de Joepie zou men niet meer overleven.
Er waren er ook een paar die veel hebben geslapen, wat niet moeilijk was met zo een zacht kussentje.
Hoe ze hebben kunnen slapen met al dat lawaai, het is me een raadsel. Want tot drie keer toe kregen we een opmerking van de buschauffage (het vrouwelijk voor buschauffeur): "keep it quiet" vroeg ze enkele keren. Oeps :-)
Er werd ook heel wat afgelachen.. Onder andere met de lezersbrieven uit de Joepie. Wat mensen allemaal wel niet met een courgette uitsteken... En ook met een anoniempje, die om de één of andere reden met haar wc papier het toilet verliet in plaats van het door te spoelen.
Eenmaal we de steden van Polen bereikten (want honderden kilometers zagen we enkel bomen, grasvlakten en blijkbaar 8 herten...) keek men naar buiten. Vooral de nieuwtjes, die vorig jaar er niet bij waren, gaven hun ogen de kost. Een triestig landschap, veel appartementsblokken in pastelkleuren (genoeg om heel België in te steken volgens Justine), weinig gekleurde auto's én... het regent niet!
Toen we uitstapten bleek het zelfs totaal niet koud te zijn!
Nu zit iedereen even te rusten, te douchen, eten, blog te schrijven enz. ... op zijn kamer in het hotel, die er als een ziekenhuis uitziet. Want straks om 17u worden we beneden verwacht om te eten en daarna gaan we naar Lodz-city!
Tot vanavond misschien, en anders tot morgen!!
Ze zijn er bijna!! :-)
Hey!
Net als vorig jaar werkt Thor-T-Ater aan haar internationale
bekenheid. ;-)
Onze ouderengroep stond gisterenavond vol ongeduld te
wachten tot de bus richting Polen eraan kwam. Tot drie maal toe ging de
adrenaline omhoog toen onze reizigers dachten dat ze hun bus zagen aankomen,
maar ’t was zoals ze zeggen: ‘derde bus, goede bus’.
Om 20u30 was het moment aangebroken om vaarwel te zeggen
tegen de thuisblijvers. De bus vertrok vol enthousiaste jongelingen waarvan de
helft weet wat hen te wachten staat en hoopt op een even leuke reis als vorig
jaar, en de andere helft een sprong in het onbekende waagt maar zich graag
overgeeft aan de verhalen van de anderen. Binnenkort zullen ook zij er veel te
vertellen hebben aan familie en vrienden in België.
De 20 uren durende busreis is op zich al een onvergetelijke
ervaring, positief of negatief laten we nog even in het ongewisse. Toen we
gisterenavond om 22u40 een SMS kregen van Martine, die samen met Danny met de
auto naar Polen rijdt, was de bus al 2x gestopt om even de benen te strekken en
iets te drinken. Ze wist ons te vertellen dat ze had vernomen dat er veel
lawaai was op de bus… We hadden niet anders verwacht. ;-)
Om 23u opnieuw een SMS: “Pas in Duitsland en van de weg
gehaald door de politie. Geen idee waarom.” Blijkbaar hoef je niet in de bus te
zitten om een spannende reis richting Polen te hebben. Gelukkig ging het enkel
om een controle van de boorddocumenten en kon de reis spoedig weer verder
worden gezet.
Om 7u06 hebben onze reizigers de grens overgestoken en Polen
binnengereden. Als alles goed verloopt
zullen ze om 14u30 aankomen op hun bestemming.
Groetjes
Stefanie en Dimitri
jaja.. Het is bijna zo ver
Voor het 2de jaar op rij staan we met onze valiezen klaar richting Polen.
We weten wat er gaat gebeuren, maar toch is het spannend. Want er zijn 4 ‘nieuwe’ jongens en meisjes die meegaan, zij komen in de plaats van 4 leden die gestopt zijn. Met andere woorden de helft van de groep weet wat er zich te wachten staat, de andere helft kent enkel onze wilde/ zotte/ toffe … verhalen. Zij proberen zich iets voor te stellen van wat er in Lódz allemaal zal gebeuren. Maar ook wij doen dit opnieuw.
- Wat krijgen we deze keer van eten?Vorig jaar waren we nl. met de groep niet eens of
het nu lekker of niet lekker was.
- Welke mensen/ jongeren gaan we ontmoeten?
- Hoe zijn de voorstellingen van de andere
toneelgezelschappen ?
- Wat gaan we allemaal doen?
- …
Ik wil even
ook de ouders, grootouders, vrienden … gerust stellen.
De kranten stonden er vandaag vol van en het zal dus wel kloppen: in
Oost-Europa is het om te bibberen, temperaturen tot -20°C. Maar we hebben even
de weersvoorspelling voor Lódz opgezocht en vrijdag zou het de koudste
avond/nacht zijn nl. -3°C. Dus dat valt heel goed mee.
En wees
gerust we zijn met een super toffe bende weg. We zullen ons wel verwarmen met liefde
en vriendschap.
Groeten en
tot de volgende blog vanuit Polen
Silke en Naomi
MFL Actie in de Fun!
Hallo hallo :D
De grote dag was aangebroken..
Twee weken terug kwamen Stefanie en Dimitri op het toffe idee om een freeseflashmob te organiseren in een winkel in het kader van de MFL actie. Die winkel werd de FUN en vandaag vond het dus plaats.
Rond halftien spraken we af om de laatste zaken op punt te zetten.
Wie rijdt met wie mee, wie gaat wanneer binnen en wie doet wat.
Nieuwe gezinnen werden gevormd. De papa van Dauwke kreeg er ineens twee kinderen bij en Desirée en Nuka werden de dochters van Martine...
In een grote stoet van wel 7 auto's vertrokken we, maar snel heeft het niet geduurd toen één onoplettende papa de verkeerde weg insloeg en bijgevolg alle achterkomende auto's hem volgde. Twee mini-stoeten dus. Maar we zijn er geraakt.
Met een beetje stress maar vooral heel enthousiast stonden we mijn zijn allen in de regen te wachten op de parking. De grote groep werd steeds kleiner na een tijdje want iedereen druppelde in groepjes de winkel binnen. Toen Naïs de FUN binnenwandelende kon het echt beginnen.
Het startteken was Brecht, die een scène begon te maken tegen zijn nieuwe papa. Voor heel de winkel kon je het geroep van een ambetant kind horen. Dat was dan weer het teken voor de kassierster (die natuurlijk op de hoogte was van het gebeuren) om 'Martine wordt aan de kassa gevraagd' om te roepen. Haar laatste woorden waren nog niet uitgesproken of de helft van de winkel stond ineens stil.
Ze moesten lang stilstaan ons leden en leden voor één dag (nl. de ouders). Want het duurde een tijdje voor de mensen doorhadden dat er zo een 25-tal mensen niet meer bewogen. Sommigen ergerden zich omdat de kinderen in de weg stonden en niet wouden oppassen, anderen waren zo gefocused op hun inkopen dat ze het niet eens besefte. Na enkele minuten begon het toch stilaan door te dringen.
Dus stopten we maar, er volgde een applaus, iedereen deed zijn jas uit en plots was de winkel helemaal rood gekleurd. Mits iedereen de knalrode thor-t-ater t-shirt aan had. We deelden kaartjes uit rond Music For Life en de try-out van morgen aan de geïnteresseerde en iets minder geïnteresseerde mensen.
Misschien komen er straks nog reservaties voor de try-out binnen?
Jij kan trouwens ook nog komen! En als je een badge aan hebt van Music For Life dan krijg je een cupcake! Zeker komen dus!
Groetjes en tot morgen!
De grote dag was aangebroken..
Twee weken terug kwamen Stefanie en Dimitri op het toffe idee om een freeseflashmob te organiseren in een winkel in het kader van de MFL actie. Die winkel werd de FUN en vandaag vond het dus plaats.
Rond halftien spraken we af om de laatste zaken op punt te zetten.
Wie rijdt met wie mee, wie gaat wanneer binnen en wie doet wat.
Nieuwe gezinnen werden gevormd. De papa van Dauwke kreeg er ineens twee kinderen bij en Desirée en Nuka werden de dochters van Martine...
In een grote stoet van wel 7 auto's vertrokken we, maar snel heeft het niet geduurd toen één onoplettende papa de verkeerde weg insloeg en bijgevolg alle achterkomende auto's hem volgde. Twee mini-stoeten dus. Maar we zijn er geraakt.
Met een beetje stress maar vooral heel enthousiast stonden we mijn zijn allen in de regen te wachten op de parking. De grote groep werd steeds kleiner na een tijdje want iedereen druppelde in groepjes de winkel binnen. Toen Naïs de FUN binnenwandelende kon het echt beginnen.
Het startteken was Brecht, die een scène begon te maken tegen zijn nieuwe papa. Voor heel de winkel kon je het geroep van een ambetant kind horen. Dat was dan weer het teken voor de kassierster (die natuurlijk op de hoogte was van het gebeuren) om 'Martine wordt aan de kassa gevraagd' om te roepen. Haar laatste woorden waren nog niet uitgesproken of de helft van de winkel stond ineens stil.
Ze moesten lang stilstaan ons leden en leden voor één dag (nl. de ouders). Want het duurde een tijdje voor de mensen doorhadden dat er zo een 25-tal mensen niet meer bewogen. Sommigen ergerden zich omdat de kinderen in de weg stonden en niet wouden oppassen, anderen waren zo gefocused op hun inkopen dat ze het niet eens besefte. Na enkele minuten begon het toch stilaan door te dringen.
Dus stopten we maar, er volgde een applaus, iedereen deed zijn jas uit en plots was de winkel helemaal rood gekleurd. Mits iedereen de knalrode thor-t-ater t-shirt aan had. We deelden kaartjes uit rond Music For Life en de try-out van morgen aan de geïnteresseerde en iets minder geïnteresseerde mensen.
Misschien komen er straks nog reservaties voor de try-out binnen?
Jij kan trouwens ook nog komen! En als je een badge aan hebt van Music For Life dan krijg je een cupcake! Zeker komen dus!
Groetjes en tot morgen!
Les 10: Jabbertalk en improvisatie
Hallo Hallo
Jakodabihaadojoee! Ninjaaaaangnoe! Hiabroakdamla
Versta je mij niet? Dit is jabbertalk en de leden van de jongerengroep kunnen er aardig mee overweg.
Vandaag was jabbertalk de rode draad bij de jongerengroep.
Eerst werkten we 10 minuten samen met de middengroep. 1 iemand riep een netverzonnen jabbertalkwoord naar de echoput en de anderen riepen het elk om buurt na op precies dezelfde manier als de eerste persoon.
Blij, verdrietig, boos, teleurgesteld, bang, vragend..
Daarna namen we afscheid van de middengroep die improvisatieoefeningen deden met Dimitri en Stefanie.
Wij gingen in groepjes van twee een ruzie voorbereiden in jabbertalk. De ruzie ging over een buurvrouw die kwaad werd omdat de voetbal van de buurjongens in haar tuin lag.
Met deze oefening leren we om intonatie te gebruiken. Want daarna probeerden we de zinnetjes uit het stuk (deze keer gewoon Nederlands) met de juiste intonatie te vertellen en het ging zoveel beter dan vorige week!
De middengroep deed zoals eerder vermeld een improvisatie-oefening.
In groepjes van twee kregen ze een plaats waar het stuk zich moest afspelen en elk drie briefjes.
Wanneer de inspiratie op is en het gesprek dus stilvalt konden ze een briefje bij de hand nemen.
Op die briefjes stond bijvoorbeeld...
* ik heb veel knopen in mijn haar
* weet jij waar er een stopcontact is?
* Ik vind paprika lekker
In de pauze geen schipper mag ik overvaren of dikke berta met zijn allen maar 10 minuten publiek spelen voor de ouderen. Zij oefenden hun stuk voor Polen 'Humanity' dat de geschiedenis weergeeft.
Een stuk dat iedereen op zijn eigen manier kan interpreteren. De kinderen genoten ervan, keken op naar de ouderen maar hadden toch nog enkele kritische vragen. Want de geschiedenis zit toch wel vreemd in elkaar..
Zo vroeg Maud na het zien van de tweede wereldoorlog hoeveel oorlogen er zo nog waren geweest, Lore snapte niet hoe de Berlijnse muur ten val kwam, Chloë wou dat ze die muur terug opbouwden en waarom komen al die doden toch altijd terug tot leven?
Het laatste halfuurtje kwamen de twee groepen terug samen (jongeren en middengroep want de ouderengroep was gaan studeren) om freese te oefenen. Zelfs enkele ouders deden mee.
Onze Music For Life actie komt dichterbij!!
Volgende week vind je ons dus op zaterdag terug in de FUN en op zondag is het de try out van Humanity!
Zeker komen! Laat iets weten op thor-t-ater@skynet.be
Jakodabihaadojoee! Ninjaaaaangnoe! Hiabroakdamla
Versta je mij niet? Dit is jabbertalk en de leden van de jongerengroep kunnen er aardig mee overweg.
Vandaag was jabbertalk de rode draad bij de jongerengroep.
Eerst werkten we 10 minuten samen met de middengroep. 1 iemand riep een netverzonnen jabbertalkwoord naar de echoput en de anderen riepen het elk om buurt na op precies dezelfde manier als de eerste persoon.
Blij, verdrietig, boos, teleurgesteld, bang, vragend..
Daarna namen we afscheid van de middengroep die improvisatieoefeningen deden met Dimitri en Stefanie.
Wij gingen in groepjes van twee een ruzie voorbereiden in jabbertalk. De ruzie ging over een buurvrouw die kwaad werd omdat de voetbal van de buurjongens in haar tuin lag.
Met deze oefening leren we om intonatie te gebruiken. Want daarna probeerden we de zinnetjes uit het stuk (deze keer gewoon Nederlands) met de juiste intonatie te vertellen en het ging zoveel beter dan vorige week!
De middengroep deed zoals eerder vermeld een improvisatie-oefening.
In groepjes van twee kregen ze een plaats waar het stuk zich moest afspelen en elk drie briefjes.
Wanneer de inspiratie op is en het gesprek dus stilvalt konden ze een briefje bij de hand nemen.
Op die briefjes stond bijvoorbeeld...
* ik heb veel knopen in mijn haar
* weet jij waar er een stopcontact is?
* Ik vind paprika lekker
In de pauze geen schipper mag ik overvaren of dikke berta met zijn allen maar 10 minuten publiek spelen voor de ouderen. Zij oefenden hun stuk voor Polen 'Humanity' dat de geschiedenis weergeeft.
Een stuk dat iedereen op zijn eigen manier kan interpreteren. De kinderen genoten ervan, keken op naar de ouderen maar hadden toch nog enkele kritische vragen. Want de geschiedenis zit toch wel vreemd in elkaar..
Zo vroeg Maud na het zien van de tweede wereldoorlog hoeveel oorlogen er zo nog waren geweest, Lore snapte niet hoe de Berlijnse muur ten val kwam, Chloë wou dat ze die muur terug opbouwden en waarom komen al die doden toch altijd terug tot leven?
Het laatste halfuurtje kwamen de twee groepen terug samen (jongeren en middengroep want de ouderengroep was gaan studeren) om freese te oefenen. Zelfs enkele ouders deden mee.
Onze Music For Life actie komt dichterbij!!
Volgende week vind je ons dus op zaterdag terug in de FUN en op zondag is het de try out van Humanity!
Zeker komen! Laat iets weten op thor-t-ater@skynet.be
1 en 8 december
Even jullie op de hoogte houden van de laatste twee weken :D
1 december
Heel hard hebben we geoefend, maar geen twee uur.
En dat komt omdat ineens, rond 11u30 we werden opgeschrikt.
We hoorden een bel, even later geklop op de deur en ineens stond Zwarte piet in het lokaal van de kleintjes!
Het was een zotte piet... Meer dan eens liep hij met zijn hoofd tegen de deur!! :D
We waren allemaal dolenthousiast want Piet had ook cadeautjes mee!
We hebben zoveel mogelijk proberen filmen maar je had er echt bij moeten zijn..
Hoewel, misschien werd jij er dan wel uitgekozen om een mandarijn op te eten MET schil.
Geen idee of dat wel gezond is eigenlijk. Piet kon het, Arne (één van de oudsten) daarintegen niet zo...
8 december
De ouderengroep was niet aanwezig vandaag... Het zijn namelijk examens, en brave zieltjes zoals ze zijn studeren zij heel hard op zaterdagochtend. Gelukkig waren de anderen wel aanwezig, anders zou het nogal stil zijn hé :D
De jongerengroep werkten verder aan het stuk... Met al ietsje meer attributen dan anders (want jaja, stilaan lopen wij alle kringloopwinkels af op zoek naar attributen). We testten ook de stem en dat deden we zo...
Désiré: Lana moest aan de ene kant staan en wij allemaal tegen de kast. En als we haar niet hoorden moesten we een stapje vooruit doen. En bij Nuka hé, zijn we allemaal blijven staan want ze kon goed praten!
Verder hebben we ook geoefend op freese (later meer uitleg waarom :p)
De middengroep werkte verder met wat ze vorige week begonnen waren. Namelijk 'playbacken'. Ieder kindje mocht een liedje kiezen waarop ze playbackte. Iedereen had zo zijn eigen reden waarom ze een bepaald liedje kozen. De liedjes varieerde van 'ik neem je mee' (Dauwke) tot 'Call me maybe' (Tille).
Voor alle nieuwsgierigen: ER BESTAAN FILMPJES VAN!!
Op het einde van de les hebben de twee groepen enkele minuten samengewerkt op freeze. Want... wij gaan een ludieke activiteit doen voor 'music for life'. Dit jaar zamelen ze geld in voor 'dementie'
Jasmijn: en toen zei Naomi iets grappig omdat ze zei dat Danny dat had
We doen allemaal de button op en gaan een omgekeerde flashmob (freezemob?) doen in een grote winkel!
Meer info volgt nog.. Maar wij zijn alvast heel enthousiast dat we met thor-t-ater ook ons steentje zullen bijdragen!
Natuurlijk tussen al die toneeloefeningen door was er pauze en dat vandaag verliep die ongelooflijk tof!
Emma: We hebben allemaal samen schipper mag ik overvaren gespeeld!
Prachtig om te zien dat al onze leden zo goed overeenkomen en zo graag samenspelen.
Tot de volgende :D
1 december
Heel hard hebben we geoefend, maar geen twee uur.
En dat komt omdat ineens, rond 11u30 we werden opgeschrikt.
We hoorden een bel, even later geklop op de deur en ineens stond Zwarte piet in het lokaal van de kleintjes!
Het was een zotte piet... Meer dan eens liep hij met zijn hoofd tegen de deur!! :D
We waren allemaal dolenthousiast want Piet had ook cadeautjes mee!We hebben zoveel mogelijk proberen filmen maar je had er echt bij moeten zijn..
Hoewel, misschien werd jij er dan wel uitgekozen om een mandarijn op te eten MET schil.
Geen idee of dat wel gezond is eigenlijk. Piet kon het, Arne (één van de oudsten) daarintegen niet zo...
8 december
De ouderengroep was niet aanwezig vandaag... Het zijn namelijk examens, en brave zieltjes zoals ze zijn studeren zij heel hard op zaterdagochtend. Gelukkig waren de anderen wel aanwezig, anders zou het nogal stil zijn hé :D
De jongerengroep werkten verder aan het stuk... Met al ietsje meer attributen dan anders (want jaja, stilaan lopen wij alle kringloopwinkels af op zoek naar attributen). We testten ook de stem en dat deden we zo...
Désiré: Lana moest aan de ene kant staan en wij allemaal tegen de kast. En als we haar niet hoorden moesten we een stapje vooruit doen. En bij Nuka hé, zijn we allemaal blijven staan want ze kon goed praten!
Verder hebben we ook geoefend op freese (later meer uitleg waarom :p)
De middengroep werkte verder met wat ze vorige week begonnen waren. Namelijk 'playbacken'. Ieder kindje mocht een liedje kiezen waarop ze playbackte. Iedereen had zo zijn eigen reden waarom ze een bepaald liedje kozen. De liedjes varieerde van 'ik neem je mee' (Dauwke) tot 'Call me maybe' (Tille).
Voor alle nieuwsgierigen: ER BESTAAN FILMPJES VAN!!
Op het einde van de les hebben de twee groepen enkele minuten samengewerkt op freeze. Want... wij gaan een ludieke activiteit doen voor 'music for life'. Dit jaar zamelen ze geld in voor 'dementie'
Jasmijn: en toen zei Naomi iets grappig omdat ze zei dat Danny dat had
We doen allemaal de button op en gaan een omgekeerde flashmob (freezemob?) doen in een grote winkel!
Meer info volgt nog.. Maar wij zijn alvast heel enthousiast dat we met thor-t-ater ook ons steentje zullen bijdragen!
Natuurlijk tussen al die toneeloefeningen door was er pauze en dat vandaag verliep die ongelooflijk tof!
Emma: We hebben allemaal samen schipper mag ik overvaren gespeeld!
Prachtig om te zien dat al onze leden zo goed overeenkomen en zo graag samenspelen.
Tot de volgende :D
Abonneren op:
Posts (Atom)