De leden over Polen: Victor


Toen we met vertraging naar Polen vertrokken wist ik totaal niet wat mij te wachten stond.Dit is mijn eerste  jaar bij Thor-T-Ater en ik had dus ook nog nooit op een podium gestaan.  Ik was dus wel een beetje zenuwachtig.
We zaten helemaal achterin de bus, allemaal samen.  Het was er erg warm, maar we maakten direct al veel plezier.   Maar de busreis was wel erg lang, en slapen lukte mij (zoals Ruben) niet!
Toen we aankwamen in Polen zagen we helaas… geen sneeuw.  We mochten overstappen op alweer een bus maar dit keer voor een kortere rit. Julie’s familie stond ons op te wachten  om ons te vervoeren naar ons hotel.  Dat zag er nogal groot en wit uit.  De kamerverdeling was rap gemaakt en we pakten alles uit.
De eerste maaltijd, eigenlijk soep, was niet echt fantastisch.  Het zag er niet zo smakelijk uit… maar het brood was lekker J We waren zo moe dat we bijna onmiddellijk zijn gaan slapen, nadat Bart nog wat gitaar had gespeeld voor ons.
We kregen de dag erna een lekker ontbijt, en dan moesten we repeteren in de “grote” zaal. Dat ging wel nog niet zo vlot, maar we bleven oefenen en uiteindelijk tegen 17uur was het toch in orde. Gelukkig want we moesten die avond al optreden. We kregen diezelfde dag ook nog elk 100 zloty, wat toch erg vrijgevig is van de Poolse organisatie!
Het optreden zelf was een leuke belevenis ook al was ik zeer zenuwachtig. Ik had een grotere zaal en podium verwacht.  We kregen wel een mooi applaus.  Daarna was er een Belgische maaltijd, maar die was koud!  Het Pools toneel was een stuk met twee mensen, maar ik begreep er niet zoveel van, wij kregen geen vertaling en ook geen stoelen om op te zitten.
Die nacht was er dan de kennismaking met de Litouwers.  Ik wilde slapen, maar anderen (o.a. mijn broer….) niet echt!

De volgende dag vond ik erg leuk: we bezochten Manufactura met de hele groep. We aten er een ijsje en toen ik het bestelde “two balls please” vond de verkoopster dat nogal grappig.  Het was een gigantisch complex; we gingen ook naar de grootste winkelstraat van Europa.  We aten die middag bij de familie van Julie, die mensen waren zéér zéér vrijgevig!

Die avond en nacht alweer verbroedering met de Litouwers, maar ik was ondertussen nogal moe. We hoorden die nacht ook nog Julie en haar mama J
De volgende dag was het alweer de dag van de terugreis. Die verliep vlot, maar was toch weer erg lang.  We hadden wel nootjes in overvloed….  Toen ik thuiskwam gingen we oudejaarsavond vieren in Limburg, maar de dag erop sliep ik wel tot 14uur….

Ik wil de volgende keer zeker terug mee !
Victor Van hulle

1 opmerking: